Šiesta hodinka 30.3.
Jeréj: Blahoslovén Bóh náš, vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv. (ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
I mý: Amíň.
Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.
Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Hóspodi, pomíluj. (6x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.
Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.
Psalóm 53
Bóže, vo ímja Tvojé spasí mjá, * i v síľi Tvojéj sudí mí.
Bóže, uslýši molítvu mojú, * vnuší hlahóly úst mojích.
Jáko čuždíji vostáša na mjá i krípcyji vzyskáša dúšu mojú, * i ne predložíša Bóha préd sobóju.
Sé bo Bóh pomohájet mí, * i Hospóď Zastúpnik duší mojéj.
Otvratít zlája vrahóm mojím, * ístinoju Tvojéju potrebí ích.
Vóleju požrú Tebí, * Ispovímsja ímeni Tvojemú, Hóspodi,
jáko bláho, jáko ot vsjákija pečáli izbávil mjá jesí, * i na vrahí mojá vozzrí óko mojé.
Psalóm 54
Vnuší, Bóže, molítvu mojú * i ne prézri molénija mojehó.
Vonmí mí i uslýši mjá: * vozskorbích pečáliju mojéju i smjatóchsja.
Ot hlása vrážija i ot stužénija hríšniča, * jáko ukloníša na mjá bezzakónije i vo hňívi vraždováchu mí.
Sérdce mojé smjatésja vo mňí * i bojázň smérti napadé na mjá.
Strách i trépet prijíde na mjá * i pokrý mjá ťmá.
I rích: któ dást mí kriľí, jáko holubíňi * i poleščú, i počíjú
Sé udalíchsja bíhaja * i vodvoríchsja v pustýni.
Čájach Bóha, spasájuščaho mjá * ot malodúšija i ot búri.
Potopí, Hóspodi, i razďilí jazýki ích: * jáko víďich bezzakónije i prerikánije vo hráďi.
Dném i nóščiju obýdet i po sťinám jehó. * Bezzakónije i trúd posreďí jehó i neprávda.
I ne oskuďí * ot stóhn jehó lichvá i lésť.
Jáko ášče by vráh ponosíl mí, preterpíl bých úbo, * i ášče bý nenavíďaj mjá na mjá veleríčeval, ukrýl bých sjá ot nehó.
Tý že, čelovíče ravnodúšne, * vladýko mój i znájemyj mój,
íže kúpno naslaždálsja jesí so mnóju brášen, * v domú Bóžiji chodíchom jedinomyšlénijem.
Da prijídet že smérť na ňá, i da snídut vo ád žívi, * jáko lukávstvo v žilíščach ích, posreďí ích.
Áz k Bóhu vozzvách, * i Hospóď uslýša mjá.
Véčer i zaútra, i polúdne povím, * i vozviščú, i uslýšit hlás mój.
Izbávit mírom dúšu mojú ot približájuščichsja mňí, * jáko vo mnózi bjáchu so mnóju.
Uslýšit Bóh i smirít já, Sýj préžde vík. * Ňísť bo ím izminénija, jáko ne ubojášasja Bóha.
Prostré rúku svojú na vozdajánije, * oskverníša zavít Jehó.
Razďilíšasja ot hňíva licá Jehó, i priblížišasja serdcá ích, * umjáknuša slovesá ích páče jeléja, i tá súť stríly.
Vozvérzi na Hóspoda pečáľ tvojú, i Tój ťá prepitájet, * ne dást vo vík molvý právedniku.
Tý že, Bóže, nizvedéši ích vo studenéc istľínija, * múžije krovéj i ľstí ne prepolovját dnéj svoích. Áz že, Hóspodi, upováju na Ťá.
Psalóm 90
Živýj v pómošči Výšňaho, * v króvi Bóha Nebésnaho vodvorítsja.
Rečét Hóspodevi: zastúpnik mój jesí i pribížišče mojé, * Bóh mój, i upováju na Nehó.
Jáko Tój izbávit ťá ot síti lóvči, * i ot slovesé mjatéžna,
pleščmá Svojíma osinít ťá, i pod kriľi Jehó naďíješisja: * orúžijem obýdet ťá ístina Jehó.
Ne ubojíšisja ot strácha noščnáho, * ot strilý leťáščija vo dní,
ot véšči vo ťmí prechoďášija, * ot srjášča, i bísa polúdennaho.
Padét ot strány tvojejá týsjašča, * i ťmá odesnúju tebé, k tebí že ne priblížitsja,
obáče očíma tvojíma smótriši, * i vozdajánije hríšnikov úzriši.
Jáko Tý, Hóspodi, upovánije mojé, * Výšňaho položíl jesí pribížišče Tvojé.
Ne priídet k tebé zló, * i rána ne priblížitsja ťilesí tvojemú,
jáko Ánhelom Svoím zapovísť o tebí, * sochraníti ťá vo vséch putéch tvojích.
Na rukách vózmut ťá, * da ne kohdá pretknéši o kámeň nóhu tvojú,
na áspida i vasilíska nastúpiši, * i poperéši ľvá i zmíja.
Jáko na Mjá upová, i izbávľu í: * pokrýju í, jáko pozná ímja Mojé.
Vozzovét ko Mňí, i uslýšu jehó: * s ním jésm v skórbi, izmú jehó, i proslávľu jehó,
dolhotóju dnéj ispólňu jehó, * i javľú jemú spasénije Mojé.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva, i nýňi:
Psalóm 77
Vnemlíte, ľúdije mojí, zakónu mojemú, * prikloníte úcho váše vo hlahóly úst mojích.
Otvérzu v prítčach ustá mojá, * proviščáju hanánija ispérva.
Jelíka slýšachom i poznáchom já, * i otcý náši povídaša nám:
ne utaíšasja ot čád ích v ród ín, vozvišájušče chvalý Hospódni * i síly Jehó, i čudesá Jehó, jáže sotvorí.
I vozdvíže sviďínije vo Jákovi, i zakón položí vo Izráili: * jelíka zapovída otcém nášym, skazáti já synovóm svojím,
jáko da poznájet ród ín, sýnove roďáščijisja, * i vostánut i povíďat já synovóm svojím:
da položát na Bóha upovánije svojé, * i ne zabúdut ďíl Bóžijich, i zápovidi Jehó vzýščut.
Da ne búdut jákože otcý ích, ród stroptív i preohorčevájaj, * ród íže ne isprávi sérdca svojehó, i ne uvíri s Bóhom dúcha svojehó.
Sýnove Jefrémli naľacájušče i striľájušče lúki, * vozvratíšasja v déň bráni:
ne sochraníša zavíta Bóžija, * i v zakóňi Jehó ne voschoťíša chodíti.
I zabýša blahoďijánija Jehó, * i čudesá Jehó, jáže pokazá ím
pred otcý ích, jáže sotvorí čudesá * v zemlí Jehípetsťij, na póli Taneósi.
Razvérze móre, i provedé ích, * predstávi vódy jáko mích.
I nastávi já óblakom vo dní, * i vsjú nóšč prosviščénijem ohňá.
Razvérze kámeň v pustýni, * i napojí já jáko v bézdni mnózi,
i izvedé vódu iz kámene, * i nizvedé jáko ríki vódy.
I priložíša ješčé sohrišáti Jemú, * preohorčíša Výšňaho v bezvódňij;
i iskusíša Bóha v serdcách svojích, * voprosíti brášna dušám svojím.
I klevetáša na Bóha, i ríša: * jedá vozmóžet Bóh uhotóvati trapézu v pustýni?
Ponéže porazí kámeň, i potekóša vódy, i potócy navodníšasja: * jedá i chľíb móžet dáti, ilí uhotóvati trapézu ľúdem Svojím?
Sehó rádi slýša Hospóď i prizrí: * i óhň vozhorísja vo Jákovi, i hňív vzýde na Izráiľa,
jáko ne vírovaša Bóhovi, * nižé upováša na spasénije Jehó.
I zapovída oblakóm svýše, * i dvéri nebesé otvérze,
i odoždí ím mánnu jásti, * i chľíb nebésnyj dadé ím.
Chľíb ánheľskij jadé čelovík, * brášno poslá ím do sýtosti.
Vozdvíže júh s nebesé, * i navedé síloju Svojéju líva,
i odoždí na ňá jáko prách plóti, * i jáko pesók morskíj ptícy pernáty.
I napadóša posreďí stána ích, * ókrest žilíšč ích.
I jadóša i nasýtišasja ziló, * i želánije ích prinesé ím.
Ne lišíšasja ot želánija svojehó: * ješčé brášnu súšču vo usťích ích:
i hňív Bóžij vzýde na ňá, i ubí množájšaja ích, * i izbránnym Izráilevym zapját.
Vo vsích sích sohrišíša ješčé, * i ne vírovaša čudesém Jehó.
I isčezóša v sujeťí dníje ích, * i ľíta ích so tščánijem.
Jehdá ubiváše já, tohdá vzyskáchu Jehó, * i obraščáchusja, i útrenevachu k Bóhu:
i pomjanúša, jáko Bóh pomóščnik ím jésť, * i Bóh Výšnij izbáviteľ ím jésť.
I vozľubíša Jehó ustý svojími, * i jazýkom svojím solháša Jemú:
sérdce že ích ne bí právo s Ním, * nižé uvírišasja v zavíťi Jehó.
Tójže jésť ščédr, i očístit hrichí ích, i ne rastlít, * i umnóžit otvratíti járosť Svojú, i ne razžžét vsehó hňíva Svojehó.
I pomjanú, jáko plóť súť, * duch choďáj i ne obraščájajsja.
Koľkráty preohorčíša Jehó v pustýni, * prohňívaša Jehó v zemlí bezvódňij?
I obratíšasja, i iskusíša Bóha, * i Svjatáho Izráileva razdražíša,
i ne pomjanúša rukí Jehó v déň, * vóňže izbávi já iz rukí oskorbľájuščaho,
jákože položí vo Jehípťi známenija Svojá, * i čudesá Svojá na póli Taneósi,
i prelóži v króv ríki ích, * i istóčniki ích, jáko da ne pijút.
Poslá na ňá pésija múchi * i pojadóša já: i žáby, i rastlí já.
I dadé rží plodý ích, * i trudý ích pruhóm.
Ubí hrádom vinohrády ích, * i černíčije ích slánoju,
i predadé hrádu skotý ích, * i imínije ích ohňú.
Poslá na ňá hňív járosti Svojejá, * járosť i hňív i skórb, poslánije ánhely ľútymi.
Putesotvorí stezjú hňívu Svojemú, i ne poščaďí ot smérti dúš ích: * i skotý ích v smérti zakľučí,
i porazí vsjákoje pervoródnoje v zemlí Jehípetsťij, * načátok vsjákaho trudá ích v selénijich Chámovych.
I vozdvíže jáko óvcy ľúdi Svojá, * i vozvedé já jáko stádo v pustýni,
i nastávi já na upovánije, * i ne ubojášasja, i vrahí ích pokrý móre.
I vvedé já v hóru svjatýni Svojejá, * hóru sijú, júže sťažá desníca Jehó.
I izhná ot licá ích jazýki, i po žrébiju dadé ím [zémľu] úžem žrebodajánija, * i vselí v selénijich ích koľína Izráileva.
I iskusíša i preohorčíša Bóha Výšňaho, * i sviďínij Jehó ne sochraníša,
i otvratíšasja, i otverhóšasja, * jákože i otcý ích, prevratíšasja v lúk razvraščén,
i prohňívaša Jehó v chólmich svojích * i vo istukánnych svojích razdražíša Jehó.
Slýša Bóh i prezrí, * i uničiží ziló Izráiľa,
i otrínu skíniju Silómskuju, * selénije, jéže vselísja v čelovícich.
I predadé v pľín kríposť ích, * i dobrótu ích v rúki vrahóv,
i zatvorí vo orúžiji ľúdi Svojá, * i dostojánije Svojé prezrí.
Júnošy ích pojadé óhň, * i ďívy ích ne osítovany býša;
svjaščénnicy ích mečém padóša, * i vdóvicy ích ne oplákany búdut.
I vostá jáko spjá Hospóď, * jáko sílen i šúmen ot viná,
i porazí vrahí Svojá vspjáť, * ponošénije víčnoje dadé ím.
I otrínu selénije Jósifovo, * i koľíno Jefrémovo ne izbrá,
i izbrá koľíno Júdovo, * hóru Sióňu, júže vozľubí,
i sozdá jáko jedinoróha svjatílišče Svojé, * na zemlí osnová í v vík.
I izbrá Davída rabá Svojehó, * i vospriját jehó ot stád óvčich.
Ot doílic poját jehó pastí Jákova rabá Svojehó * i Izráiľa dostojánije Svojé.
I upasé já v nezlóbiji sérdca svojehó, * i v rázumich rukú svojéju nastávil já jésť.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Psalóm Asáfu, 78
Bóže, priidóša jazýcy v dostojánije Tvojé, * oskverníša chrám svjatýj Tvój,
položíša Jerusalím jáko ovóščnoje chranílišče, položíša trúpija ráb Tvojích brášno ptícam nebésnym, * plóti prepodóbnych Tvojích zvirém zemným.
Prolijáša króv ích jáko vódu ókrest Jerusalíma, * i ne bí pohrebájaj.
Býchom ponošénije sosídom nášym, * podražnénije i poruhánije súščym ókrest nás.
Dokóľi, Hóspodi, prohňívaješisja do koncá? * Razžžétsja jáko óhň rvénije Tvojé?
Proléj hňív Tvój na jazýki ne znájuščyja Tebé, * i na cárstvija, jáže ímene Tvojehó ne prizváša,
jáko pojadóša Jákova, * i místo jehó opustošíša.
Ne pomjaní nášich bezzakónij pérvych: * skóro da predvarját ný ščedróty Tvojá, Hóspodi, jáko obniščáchom ziló.
Pomozí nám, Bóže, Spasíteľu náš, slávy rádi ímene Tvojehó, Hóspodi, * izbávi ný, i očísti hrichí náša ímene rádi Tvojehó.
Da ne kohdá rekút jazýcy, hďí jésť Bóh ích? * i da uvístsja vo jazýcich pred očíma nášima otmščénije króve ráb Tvojích prolitýja.
Da vnídet pred Ťá vozdychánije okovánnych, * po velíčiju mýšcy Tvojejá snabdí sýny umerščvlénnych.
Vozdážď sosídom nášym sedmeríceju v ňídro ích ponošénije ích, * ímže ponosíša Ťá, Hóspodi.
Mý že, ľúdije Tvojí i óvcy pážiti Tvojejá, ispovímysja Tebí, Bóže, * vo vík, v ród i ród vozvistím chvalú Tvojú.
Psalóm 79
Pasýj Izráiľa vonmí, nastavľájaj jáko ovčá Jósifa; * Siďáj na Cheruvímich javísja
pred Jefrémom i Benijamínom, i Manassíjem; * vozdvíhni sílu Tvojú, i priidí vo jéže spastí nás.
Bóže, obratí ný, * i prosvití licé Tvojé, i spasémsja.
Hóspodi Bóže síl, * dokóľi hňívaješisja na molítvu ráb Tvoích
Napitáješi nás chľíbom sléznym, * i napoíši nás slezámi v míru.
Položíl jesí nás v prerikánije sosídom nášym, * i vrazí náši podražníša ný.
Hóspodi Bóže Síl, obratí ný, * i prosvití licé Tvojé, i spasémsja.
Vinohrád iz Jehípta prenésl jesí, * izhnál jesí jazýki, i nasadíl jesí í.
Putesotvoríl jesí pred ním, * i nasadíl jesí korénija jehó, i ispólni zémľu.
Pokrý hóry síň jehó, * i vítvija jehó kédry Bóžija;
prostré rózhi jehó do mórja, * i dáže do rík ótrasli jehó.
Vskúju nizložíl jesí oplót jehó, * i obimájut í vsí mimochoďáščiji putém?
Ozobá í vépr ot dubrávy, * i ujedinénnyj dívij pojadé í.
Bóže síl, obratísja úbo, i prízri s nebesé i vížď, * i posití vinohrád séj,
i soverší í, jehóže nasadí desníca Tvojá, * i na sýna čelovíčeskaho, jehóže ukripíl jesí Sebí.
Požžén ohném i raskópan, * ot zapreščénija licá Tvojehó pohíbnut.
Da búdet ruká Tvojá na múža desnícy Tvojejá, i na sýna čelovíčeskaho, * jehóže ukripíl jesí Sebí,
i ne otstúpim ot Tebé; oživíši ný, i ímja Tvojé prizovém.
Hóspodi Bóže Síl, obratí ný, * i prosvití licé Tvojé, i spasémsja.
Psalóm Asáfu, 80
Rádujtesja Bóhu, pomóščniku nášemu, * vosklíknite Bóhu Jákovľu,
priimíte psalóm i dadíte timpán, * psaltír krásen s húsľmi,
vostrubíte v novomísjačii trubóju, * vo blahoznamenítyj déň prázdnika vášeho,
jáko poveľínije Izráilevi jésť, * i suďbá Bóhu Jákovľu.
Sviďínije vo Jósifi položí jé, vnehdá izýti jemú ot zemlí Jehípetskija, * jazyká jehóže ne víďaše uslýša.
Otját ot brémene chrebét jehó, * rúci jehó v koší porabótasťi.
V skórbi prizvál Mjá jesí, i izbávich ťá, * uslýšach ťá v tájňi búrňi, iskusích ťá na voďi prerikánija.
Slýšite, ľúdije mojí, i zasviďíteľstvuju vám, * Izráiľu, ášče poslúšaješi Mené.
Ne búdet Tebí bóh nóv, * nižé pokloníšisja bóhu čuždému.
Áz bo jésm Hospóď Bóh tvój, izvedýj ťá ot zemlí Jehípetskija, * razširí ustá Tvojá, i ispólňu já.
I ne poslúšaša ľúdije mojí hlása Mojehó, * i Izráiľ ne vňát Mí:
i otpustích já po načinánijem serdéc ích, * pójdut v načinánijich svojích.
Ášče býša ľúdije Mojí poslúšali Mené, * Izráiľ ášče by v putí Mojá chodíl,
ni o česóm že úbo vrahí jehó smiríl bých, * i na oskorbľájušyja ích vozložíl bých rúku Mojú.
Vrazí Hospódni solháša Jemú, * i búdet vrémja ích vo vík.
I napitá ích ot túka pšeníčna, * i ot kámene méda nasýti ích.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Psalóm Asáfu, 81
Bóh stá v sónmi bohóv, * posreďí že bóhi razsúdit.
Dokóľi súdite neprávdu, * i líca hríšnikov prijémlete?
Sudíte síru i ubóhu, * smiréna i níšča opravdájte.
Izmíte níšča i ubóha, * iz rukí hríšniči izbávite jehó.
Ne poznáša, nižé urazumíša, vo ťmí chóďat: * da podvížatsja vsjá osnovánija zemlí.
Áz rích: bózi jesté, * i sýnove Výšňaho vsí.
Vý že jáko čelovícy umirájete, * i jáko jedín ot kňazéj pádajete.
Voskresní, Bóže, sudí zemlí: * jáko Tý nasľídiši vo vsích jazýcich.
Psalóm 82
Bóže, któ upodóbitsja Tebí? * Ne premolčí nižé ukrotí, Bóže.
Jáko sé vrazí Tvoí vozšumíša, * i nenavíďaščiji Ťá vozdvihóša hlavú.
Na ľúdi Tvojá lukávnovaša vóleju, * i soviščáša na svjatýja Tvojá.
Ríša: prijdíte i potrebím já ot jazýk, * i ne pomjanétsja ímja Izráilevo ktomú.
Jáko soviščáša jedinomyšlénijem vkúpi, * na Ťá zavít zaviščáša:
selénija Iduméjska, * i Ismáilite, Moáv i Ahárjane:
Hevál i Ammón, i Amalík, * inopleménnicy s živúščimi v Tíri,
íbo i Assúr priíde s ními, * býša v zastuplénije synovóm Lótovym.
Sotvorí ím jáko Madijámu i Sisári, * jáko Javímu v potóci Kíssovi.
Potrebíšasja vo Ajendóri, * býša jáko hnój zemnýj.
Položí kňázi ích, jáko Oríva i Zíva, i Zevéja * i Salmána, vsjá kňázi ích,
íže ríša: da nasľídim sebí * svjatílišče Bóžije.
Bóže mój, položí já jáko kólo, * jáko trósť pred licém vítra.
Jáko óhň popaľájaj dubrávy, * jáko plámeň požihájaj hóry,
táko poženéši já búreju Tvojéju, * i hňívom Tvoím smjatéši já.
Ispólni licá ích bezčéstija, * i vzýščut ímene Tvojehó, Hóspodi.
Da postyďátsja i smjatútsja vo vík víka, * i posrámjatsja i pohíbnut.
I da poznájut, jáko ímja Tebí Hospóď, * Tý jedín výšnij po vséj zemlí.
Psalóm 83
Kóľ vozľúblenna selénija Tvojá, * Hóspodi síl!
Želájet i skončavájetsja dušá mojá vo dvorý Hospódni, * sérdce mojé i plóť mojá vozrádovastasja o Bózi žívi.
Íbo ptíca obríte sebí chráminu, i hórlica hňizdó sebí, iďíže položít ptencý svojá; * oltarí Tvojá, Hóspodi Síl, Carjú mój i Bóže mój.
Blažéni živúščiji v domú Tvojém, * vo víki vikóv voschváľat Ťá.
Blažén múž, jemúže jésť zastuplénije jehó u Tebé; * voschoždénija v sérdci svojém položí,
vo judóľ plačévnuju, v místo jéže položí, * íbo blahoslovénije dást Zakonopolahájaj.
Pójdut ot síly v sílu: * javítsja Bóh bohóv v Sióňi.
Hóspodi Bóže Síl, uslýši molítvu mojú, * vnúši, Bóže Iákovľ.
Zaščítniče náš, vížď, Bóže, * i prízri na licé christá Tvojehó.
Jáko lúčše déň jedín vo dvórich Tvojích páče týsjašč: * izvólich primetátisja v domú Bóha mojehó páče, nežé žíti mí v selénijich hríšničich.
Jáko mílosť i ístinu ľúbit Hospóď, Bóh blahodáť i slávu dást, * Hospóď ne lišít blahích choďáščich nezlóbijem.
Hóspodi Bóže síl, * Blažén čelovík upovajáj na Ťá.
Psalóm 84
Blahovolíl jesí, Hóspodi, zémľu Tvojú, * vozvratíl jesí pľin Jákovľ:
ostávil jesí bezzakónija ľudéj Tvojích, * pokrýl jesí vsjá hrichí ích.
Ukrotíl jesí vés hňív Tvój, * vozvratílsja jesí ot hňíva járosti Tvojejá.
Vozvratí nás, Bóže spasénij nášich, * i otvratí járosť Tvojú ot nás.
Jedá vo víki prohňívaješisja na ný? * ilí prostréši hňív Tvój ot róda v ród?
Bóže, Tý obráščsja oživíši ný, * i ľúdije Tvoí vozveseľátsja o Tebí.
Javí nám, Hóspodi, mílosť Tvojú, * i spasénije Tvojé dážď nám.
Uslýšu, čtó rečét o mňí Hospóď Bóh: jáko rečét mír na ľúdi Svojá, i na prepodóbnyja Svojá, * i na obraščájuščyja serdcá k Nemú.
Obáče blíz bojáščichsja Jehó spasénije Jehó, * vselíti slávu v zémľu nášu.
Mílosť i ístina sritósťisja, * právda i mír oblobyzástasja.
Ístina ot zemlí vozsijá, * i právda s nebesé priníče,
íbo Hospóď dást bláhosť, * i zemľá náša dást plód svój.
Právda pred Ním predídet, * i položít v púť stopý svojá.
Sláva, i nýňi:
Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Tropár, hlás 2.
Íže v šestýj déň že i čás, na kresťí prihvoždéj, * v rají derznovénnyj Adámov hrích, i sohrišénij nášych rukopisánije razderí, ** Christé Bóže, i spasí nás.
Stích 1: Vnuší, Bóže, molítvu mojú, i ne prézri molénija mojehó.
Íže v šestýj déň že i čás, na kresťí prihvoždéj, * v rají derznovénnyj Adámov hrích, i sohrišénij nášych rukopisánije razderí, ** Christé Bóže, i spasí nás.
Stích 2: Áz k Bóhu vozzvách, i Hóspoď uslýša mjá.
Íže v šestýj déň že i čás, na kresťí prihvoždéj, * v rají derznovénnyj Adámov hrích, i sohrišénij nášych rukopisánije razderí, ** Christé Bóže, i spasí nás.
Sláva, i nýňi, Bohoródičen:
Jáko ne ímamy derznovénija za premnóhija hrichí náša: * ty íže ot tebé róždšahosja molí, Bohoródice Ďívo: * mnóho bo móžet molénije máterneje ko blahosérdiju Vladýki. * Ne prézrí hríšnych moľbý, vsečístaja, * jáko mílostiv jésť í spastí mohíj, * íže i stradáti o nás izvólivyj.
tropár proróčestva. Hlás 1: Hlása ráb tvojích Hóspodi ne zabúdi, pomjaní, jáko vsehdá upovánije na ťá položíchom vsjá mohúščaho, i pomozí nám, mólimsja.
Sláva, i nýňi, tójže: Hlása ráb tvojích Hóspodi ne zabúdi, pomjaní, jáko vsehdá upovánije na ťá položíchom vsjá mohúščaho, i pomozí nám, mólimsja.
Prokímen, psalóm 117, hlás 4: Sijá vratá Hospódňa, právedniji vnídut v ňá.
Stích: Ispovídajtesja Hóspodevi, jáko bláh.
proróčestva Isáijina čténije.
[Hlavá 65, st. 8 - 16.] Táko hlahólet Hospóď: ímže óbrazom obritájetsja jáhoda na hrézňi, i rekút, ne pohubí jehó, jáko blahoslovénije jésť v ném: táko sotvorjú služáščaho mí rádi, ne ímam vsích pohubíti rádi jehó. I izvedú iz Jákova símma, i iz Júdy, i nasľídit hóru svjatúju mojú, i nasľíďat izbránniji mojí, i rabí mojí, i vseľátsja támo. I búdut v dubrávi ohrády stadóm, i judóľ achórskaja v pokóišče hovjádov ľúdem mojím, íže vzyskáša mené. Vý že ostávivšiji mjá, i zabyvájuščiji hóru svjatúju mojú, i uhotovľájuščiji démonu trapézu, i ispolňájuščiji ščástiju rastvorénije: Áz predám vás pod méč, vsí zaklánijem padéte: jáko zvách vás, i ne poslúšaste: hlahólach, i preslúšaste, i sotvoríste lukávoje predo mnóju, i jáže ne choťích, izbráste. Sehó rádi táko hlahólet Hospóď: sé rabótajuščiji mí jásti búdut, vý že vzálčete. Sé rabótajuščiji mí píti búdut, vý že vozžáždete: Sé rabótajuščiji mí vozrádujutsja, vý že posramitésja: sé rabótajuščiji mí vozveseľátsja vo veséliji sérdca, vý že vozopijéte v boľízni sérdca vášeho, i ot sokrušénija dúcha vospláčetesja. Ostávite bo ímja váše v nasyščénije izbránnym mojím, vás že izbijét Hospóď. Rabótajuščym že mňí narečétsja ímja nóvoje, jéže blahoslovítsja na zemlí: blahoslovját bo Bóha ístinnaho.
Prokímen, psalóm 118, hlás 4: Púť zápovidej tvojích tekóch, jehdá razširíl jesí sérdce mojé.
Stích: Zakonopoloží mňí Hóspodi púť opravdánij tvojích.
Skóro da predvarját ný ščedróty Tvojá, Hóspodi, jáko obniščáchom ziló. Pomozí nám, Bóže Spáse náš, slávy rádi ímene Tvojehó, Hóspodi, izbávi nás, i očísti hríchí náša, ímene rádi tvojehó.
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Troparí, hlás 2.
Spasénije soďílal jesí posreďí zemlí, Christé Bóže, * na kresťí prečísťiji rúci Tvojí prostérl jesí, * sobirája vsjá jazýki, zovúščyja: ** Hóspodi, sláva Tebí.
Sláva:
Prečístomu óbrazu Tvojemú poklaňájemsja, blahíj, * prosjášče proščénija prehrišénij nášich, Christé Bóže: * vóleju bo blahovolíl jesí plótiju vzýti na krést, * da izbáviši, jáže sozdál jesí ot rabóty vrážija. * Ťím blahodárstvenno vopijém Tí: * rádosti ispólnil jesí vsjá, Spáse náš, ** prišédyj spastí mír.
I nýňi: (v poneďiľnik, vtórnik i četvertók)
Milosérdija súšči istóčnik, * mílosti spodóbi nás, Bohoródice, * prízri na ľúdi sohrišívšyja, javí jáko prísno sílu tvojú: * na ťá bo upovájušče, rádujsja vopijém tí, ** jákože inohdá Havrijíl, bezplótnych archistratíh.
I nýňi: (sréda i pjatók) Krestobohoródičen:
Preproslávlena jesí, Bohoródice ďívo, pojém ťá: * krestóm bo sýna tvojehó nizložísja ád, * i smérť umertvísja, umerščvléniji vostáchom i životá spodóbichomsja, * ráj vosprijáchom, drévneje naslaždénije. * Ťím blahodarjášče slavoslóvim, * jáko deržávnaho Christá Bóha nášeho, ** i jedínaho mnohomílostivaho.
Hóspodi, pomíluj. (40x)
Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čás, na nebesí i na zemlí poklaňájemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílostivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich bláh: sám, Hóspodi, primí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót náš k zápovidem Tvojím, dúšy náša osvjatí i ťilesá očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nás svjatými ánhely Tvojími, jáko da opolčénijem ích sobľudájemi i nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja Tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amíň.
Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:
Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez sravnénija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.
Ímenem Hóspodnim blahosloví ótče.
Jeréj: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.
(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, hlahólem: Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. )
Lík: Amiň.
Molitva sv. Jefrema:
Jerej: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Poklon dozemnyj.
Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Poklon dozemnyj.
Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.
12 malych poklónov, hlahóľušče na kíjždo poklón:
Bóže, mílostiv búdi mňi hríšnomu.
Bóže, očísti hrichí moja i pomíluj mjá.
Bez čislá sohriších, Hóspodi, prostí mjá.
i páki: Hóspodi i Vladýko životá mojehó, duch unýnija, nebrežénija, ľubonačálija í prazdnoslóvija otžení ot mené. Duch že cilomúdrija i smirenomúdrija, terpínija í ľubvé dáruj mí nedostójnomu rabú tvojemú. Hóspodi Carjú, dážď mňí zríti mojá sohrišénija i ne osuždáti bráta mojehó, jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň. Poklon dozemnyj.
Táže:
Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.
Hóspodi, pomíluj. (3x)
Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.
I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.
Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.
Amíň.
Hospodi pomíluj. (12x)
Posém molítvu sijú:
Bóže i Hóspodi síl, i vsejá tvári soďíteľu, íže za milosérdije neizrečénnyja mílosti tvojejá, jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda nášeho Isúsa Christá, nizposlávyj na spasénije róda nášeho: i čestným jehó krestóm, rukopisánije hrích nášich rasterzávyj, í pobidívyj ťím načála, i vlásti tmý: sám Vladýko čelovikoľúbče, prijmí i nás hríšnych blahodárstvennyja sijá í molébnyja molítvy, i izbávi nás ot vsjákaho vsehubíteľnaho, i mráčnaho hrichopadénija, í vsích ozlóbiti nás íščuščich vídimych í nevídimych vráh, prihvozdí stráchu tvojemú plóti náša, í ne ukloní serdéc nášich v slovesá ilí pomyšlénija lukávstvija, no ľubóviju tvojéju ujazví dúšy náša, da k tebí vsehdá vzirájušče, i jéže ot tebé svítom nastavľájemi, tebé nepristúpnaho i prisnosúščnaho zrjášče svíta, neprestánnoje tebí ispovídanije, í blahodarénije vozsylájem, beznačáľnomu Otcú, so jedinoródnym tvojím Sýnom, i vsesvjatým i blahím, i životvorjáščim tvojím Dúchom, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.
Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.
Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.
Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.
Lík: Amíň.
Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.
