Ornament

Ornament

Jerej: Sláva svjaťíj jedinosúščňij, i životvorjáščij, i nerazďilímij trójci, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu], vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mír v čelovícich blahovolénije. (3x)

Hóspodi, ustňí mojí otvérzeši i ustá mojá vozvisťát chvalú tvojú. (2x)

Psalóm 3.

Hóspodi, čtósja umnóžiša stužájuščiji mí? * mnózi vostájut na mjá. - Mnózi hlahóľut duší mojéj, * ňísť spasénija jemú v Bózi jehó. - Tý že, Hóspodi, zastúpnik mój jesí, * sláva mojá, i voznosjáj hlavú mojú. - Hlásom mojím ko Hóspodu vozzvách, * i uslýša mjá ot horý svjatýja svojejá. - Áz že usnúch i spách: * vostách, jáko Hóspoď zastúpit mjá. - Ne ubojúsja ot tém ľudéj, ókrest napádajuščich na mjá: * voskresní, Hóspodi, spasí mjá, Bóže mój. - Jáko tý porazíl jesí vsjá vraždújuščyja mí vsúje: * zúby hríšnikov sokrušíl jesí. - Hóspodne jésť spasénije, * i na ľúdech tvojích blahoslovénije tvojé.

Áz usnúch i spách, * vostách, jáko Hóspoď zastúpit mjá.

Psalóm 37.

Hóspodi, da ne járostiju tvojéju obličíši mené, * nižé hňívom tvojím nakážeši mené. - Jáko stríly tvojá unzóša vo mňí, * i utverdíl jesí na mňí rúku tvojú. - Ňísť iscilénija v plóti mojéj ot licá hňíva tvojehó, * ňísť míra v kostéch mojích, ot licá hrích mojích. - Jáko bezzakónija mojá prevzydóša hlavú mojú, * i jáko brémja ťážkoje oťahoťíša na mňí. - Vozsmerďíša i sohníša rány mojá, * ot licá bezúmija mojehó. - Postradách i sľakóchsja do koncá, * vés déň sítuja choždách. - Jáko ľádvija mojá napólnišasja poruhánij, * i ňísť iscilénija v plóti mojéj. - Ozlóblen bých, i smiríchsja do zilá, * rykách ot vozdychánija sérdca mojehó. - Hóspodi, préd tobóju vsé želánije mojé, * i vozdychánije mojé ot tebé ne utajísja. - Sérdce mojé smatésja, ostávi mjá síla mojá, * i svít óčiju mojéju, i tój ňísť so mnóju. - Drúzi mojí i ískrenniji mojí, * prjámo mňí priblížišasja i stáša. - I blížniji mojí ot daléče mené stáša, * i nuždáchusja íščuščiji duší mojejá. - I íščuščiji zlája mňí, hlahólachu sujetnaja, * i ľstívnym vés déň poučáchusja. - Áz že jáko hlúch ne slýšach: * i jáko ňím ne otverzájaj úst svojích. - I bých jáko čelovík ne slýšaj, * i ne imýj vo usťích svojích obličénija. - Jáko na ťá, Hóspodi, upovách, * tý uslýšiši, Hóspodi Bóže mój. - Jáko rích: da ne kohdá porádujutmisja vrazí mojí, * i vnehdá podvižátisja nohám mojím na mjá veleríčevaša. - Jáko áz na rány hotóv, * i boľízň mojá predomnóju jésť výnu. - Jáko bezzakónije mojé áz vozviščú, * i popekúsja o hrisí mojém. - Vrazí že mojí živút, i ukripíšasja páče mené, * i umnóžišasja nenavíďaščiji mja bez právdy. - Vozdajúščiji mí zlája vozblahája, obolháchu mjá, * zané hoňách blahostýňu. - Ne ostávi mené, Hóspodi Bóže mój, * ne otstupí ot mené. - Vonmí v pómošč mojú, * Hóspodi spasénija mojehó.

Ne ostávi mené, Hóspodi Bóže mój, * ne otstupí ot mené.

Vonmí v pómošč mojú, * Hóspodi spasénija mojehó.

Psalóm 62.

Bóže, Bóže mój, * k tebí útreňuju. - Vozžadá tebé dušá mojá, * kóľ mnóžiceju tebí plóť mojá. - V zemlí púsťi, i neprechódňi, i bezvódňi, * táko vo svjaťím javíchsja tebí, víďiti sílu tvojú i slávu tvojú. - Jáko lúčši mílosť tvojá páče živót, * ustňí mojí pochvalíťi ťa. - Táko blahoslovľú ťa v živoťí mojém, * o ímeni tvojém vozďižú rúci mojí. - Jáko ot túka i másti da ispólnitsja dušá mojá, * i ustnáma rádosti voschváľat ťa ustá mojá. - Ášče pominách ťa na postéli mojéj, na útrennich poučáchsja v ťa, * jáko býl jesí pomóščnik mój. - I v króvi krilú tvojéju vozrádujusja, prilpé dušá mojá po tebí, * mené že priját desníca tvojá. - Tíji že vsúje iskáša duší mojejá, vnídut v preispódňaja zemlí, * predaďátsja v rúki orúžija, části lísovom búdut. - Cár že vozveselítsja o Bózi: pochválitsja vsják klenýjsja ím, * jáko zahradíšasja ustá hlahóľuščich neprávednaja.

Na útrennich poučáchsja v ťa: * jáko býl jesí pomóščnik mój. - I v króvi krilú tvojéju vozrádujusja.

Priľpé dušá mojá po tebí, * mené že priját desníca tvojá.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Psalóm 87.

Hóspodi, Bóže spasénija mojehó, * vo dní vozzvách, i v noščí préd tobóju. - Da vnídet préd ťá molítva mojá: * prikloní úcho tvojé k moléniju mojemú. - Jáko ispólnisja zól dušá mojá, * i živót mój ádu priblížisja. - Privminén bých s nizchoďáščimi v róv, * bých jáko čelovík bez pómošči vo mértvych svobóď. - Jáko jázvenniji spjáščiji vo hróbi, íchže ne pomjanúl jesí ktomú, * i tíji ot rukí tvojejá otrinovéni býša. - Položíša mja v róvi preispódňim, * v témnych i síni smértňij. - Na mňí utverdísja járosť tvojá, * i vsjá vólni tvojá navél jesí na mjá. - Událil jesí znájemych mojích ot mené, * položíša mjá mérzosť sebí. - Predán bých i ne ischoždách, * óči mojí iznemohósťi ot niščetý. - Vozzvách k tebí, Hóspodi, vés déň, * vozďích k tebí rúci mojí. - Jedá mértvymi tvoríši čudesá? * ilí vráčeve voskresját i ispovíďatsja tebí? - Jedá povísť któ v hróbi mílosť tvojú, * i ístinu tvojú v pohíbeli? - Jedá poznána búdut vo tmí čudesá tvojá, * i právda tvojá v zemlí zabvénňij? - I áz k tebí, Hóspodi, vozzvách, * i útro molítva mojá predvarít ťa. - Vskúju Hóspodi otríješi dúšu mojú, * otvraščáješi licé tvojé ot mené? -Níšč jésm áz, i v truďích ot júnosti mojejá, * voznésžesja smiríchsja i iznemohóch. - Na mňí prejdóša hňívi tvojí, * ustrašénija tvojá vozmutíša mjá. - Obydóša mja jáko vodá vés déň: * oderžáša mja vkúpi. - Událil jesí ot mené drúha i ískrenňaho, * i znájemych mojích ot strastéj.

Hóspodi Bóže spasénija mojehó, * vo dní vozzvách, i v noščí préd tobóju.

Da vnídet préd ťá molítva mojá: * prikloní úcho tvojé k moléniju mojemú.

Psalóm 102.

Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * i vsjá vnútrenňaja mojá ímja svjatóje jehó. -Blahosloví dušé mojá Hóspoda, * i ne zabyváj vsích vozdajánij jehó. - Očiščájuščaho vsjá bezzakónija tvojá, * isciľájuščaho vsjá nedúhi tvojá. - Izbavľájuščaho ot istľínija živót tvój, * vinčájuščaho ťa mílostiju i ščedrótami. - Ispolňájuščaho vo blahích želánije tvojé, * obnovítsja jáko órľa júnosť tvojá. - Tvorjáj mílostyni Hospóď, * i sudbú vsím obídimym. - Skazá putí svojá Mojséovi, * synovóm Ízrailevym choťínija svojá. - Ščédr i mílostiv Hospóď, * dolhoterpilív i mnohomílostiv. - Ne do koncá prohňívajetsja, * nižé vo vík vraždújet. - Ne po bezzakónijem nášym sotvoríl jésť nám, * nižé po hrichóm nášym vozdál jésť nám. - Jáko po vysoťí nebésňij ot zemlí, * utverdíl jésť Hospóď mílosť svojú na bojáščichsja jehó. - Jelíko otstoját vostócy ot západ, * událil jésť ot nás bezzakónija náša. - Jákože ščédrit otéc sýny, uščédri Hóspoď bojáščichsja jehó: * jáko tój pozná sozdánije náše. - Pomjanú jáko pérsť jesmý:* čelovík jáko travá, dníje jehó jáko cvít sélnyj táko ocvitét. - Jáko dúch prójde v ném, i ne búdet, * i ne poznájet ktomú místa svojehó. - Mílosť že Hospódňa ot víka, * i do víka na bojáščichsja jehó. - I právda jehó na syňích synóv, * chraňáščich zavít jehó. - I pómňaščich zápovidi jehó, * tvoríti já. - Hóspoď na nebesí uhotóva prestól svój, * i cárstvo jehó vsími obladájet. - Blahoslovíte Hóspoda vsí Ánheli jehó, * sílniji krípostiju, tvorjáščiji slóvo jehó, uslýšati hlás slovés jehó. - Blahoslovíte Hóspoda vsjá síli jehó, * sluhí jehó tvorjáščiji vóľu jehó. -Blahoslovíte Hóspoda vsjá ďilá jehó, * na vsjácim mísťi vladýčestvija jehó, blahosloví dušé mojá Hóspoda.

Na vsjákom mísťi vladýčestvija jehó, * blahosloví dušé mojá Hóspoda.

Psalóm 142.

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, * uslýši mjá v právďi tvojéj. - I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, * jáko ne opravdítsja préd tobóju vsják živýj. - Jáko pohná vráh dúšu mojú, * smiríl jésť v zémľu živót mój. - Posadíl mjá jésť v témnych, jáko mértvyja víka, * i uný vo mňí dúch mój: vo mňí smjatésja sérdce mojé. - Pomjanúch dní drévnija: poučíchsja vo vsích ďíľich tvojích, * v tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. - Vozďích k tebí rúci mojí, * dušá mojá jáko zémľa bezvódnaja tebí. - Skóro uslýši mjá, Hóspodi, * isčezé dúch mój. - Ne otvratí licá tvojehó ot mené, * i upodóbľusja nizchoďáščym v róv. - Slýšanu sotvorí mňí zaútra mílosť tvojú, * jáko na ťá upovách. - Skaží mňí, Hóspodi, púť, v óň že pojdú, * jáko k tebí vzjách dúšu mojú. - Izmí mjá ot vráh mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch,* naučí mjá tvoríti vóľu tvojú, jáko tý jesí Bóh mój. - Dúch tvój blahíj nastávit mjá na zémľu právu, * ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mjá právdoju tvojéju. - Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, * i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. - I pohubíši vsjá stužájuščyja duší mojéj, * jáko áz ráb tvój jésm.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Uslýši mjá, Hóspodi, v právďi tvojéj, * i ne vnídi v súd s rabóm tvojím.

Dúch tvój blahíj, * nastávit mjá na zémľu právu.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (12x) Sláva, i nýňi: )

Mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

O svýšňim míri, i spaséniji dúš nášich, Hóspodu pomólimsja.

O míri vsehó míra, blahostojániji svjatých Bóžijich cerkvéj, i sojedinéniji vsích, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťím chrámi sém, i s víroju, blahohovínijem, i stráchom bóžijim vchoďáščich v óň, Hóspodu pomólimsja.

O svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rek), Pápi Rímsťim, Hóspodu pomólimsja.

O preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék), i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék), čéstňim presvýterstvi, vo Chrisťí dijákonstvi, o vsém príčťi i ľúdech, Hóspodu pomólimsja.

O bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich, i o vsém vójinstvi, Hóspodu pomólimsja.

O hráďi sém (ilí O vési séj, ilí O svjaťíj obíteli séj ), vsjákom hráďi, straňí, i víroju živúščich v ních, Hóspodu pomólimsja.

O blahorastvoréniji vozdúchov, o izobíliji plodóv zemných, i vrémeňich mírnych, Hóspodu pomólimsja.

O plávajuščich, putešéstvujuščich, nedúhujuščich, strážduščich, pľinénnych, i o spaséniji ích, Hóspodu pomólimsja.

O izbávitisja nám ot vsjákija skórbi, hňíva i núždy, Hóspodu pomólimsja.

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko podobájet Tebí vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Bóh Hóspoď i javísja nám, blahoslovén hrjadýj vo ímja Hóspodne. (1. hlas)

Stích: Ispovídajtesja Hóspodevi, jáko bláh, jáko vo víki mílosť jehó.

Stích: Obyšédše obydóša mjá i ímenem Hóspodnim protivľáchsja ím.

Stích: Ne umrú, no žív búdu i povím ďilá Hóspodňa.

Stích: Kámeň, jehóže nebrehóša ziždúščiji, séj býsť vo hlavú úhla: ot Hóspoda býsť séj i jésť díven v očesích nášich.

Tropár, hlás 1: Rádujsja, blahodátnaja Bohoródice Ďívo, iz tebé bo vozsijá sólnce právdy Christós Bóh náš, prosviščájaj súščyja vo tmí: veselísja i tý, stárče právednyj, prijémyj vo objátija svobodíteľa dúš nášich, dárujuščaho nám voskresénije. tríždy.

Ornament

Psalóm písni v déň subbótnyj, 91

Bláho jésť ispovídatisja Hóspodevi, * i píti ímeni Tvojemú, Výšnij:

vozviščáti zaútra mílosť Tvojú * i ístinu Tvojú na vsjáku nóšč,

v desjatostrúnňim psaltíri * s písniju v húslech.

Jáko vozveselíl mjá jesí, Hóspodi, v tvoréniji Tvojém, * i v ďíľich rukú Tvojéju vozrádujusja.

Jáko vozvelíčišasja ďilá Tvojá, Hóspodi, * ziló uhlubíšasja pomyšlénija Tvojá.

Múž bezúmen ne poznájet, * i nerazúmiv ne razúmijet sích.

Vnehdá prozjabóša hríšnicy jáko travá, i pronikóša vsí ďílajuščiji bezzakónije: * jáko da potrebjátsja vo vík víka.

Tý že Výšnij * vo vík, Hóspodi.

Jáko sé vrazí Tvoí, Hóspodi, jáko sé vrazí Tvojí pohíbnut, * i razýdutsja vsí ďílajuščiji bezzakónije.

I voznesétsja jáko jedinoróha róh mój, * i stárosť mojá v jeléji mastíťi.

I vozzrí óko mojé na vrahí mojá, * i vostajúščyja na mjá lukávnujuščyja uslýšit úcho mojé.

Právednik jáko fíniks procvitét, * jáko kédr, íže v Liváňi, umnóžitsja.

Nasaždéni v domú Hospódni, * vo dvórich Bóha nášeho procvitút,

Ješčé umnóžatsja v stárosti mastíťi, * i blahoprijémľušče búdut.

Da vozvisťát, jáko práv Hospóď Bóh náš, * i ňísť neprávdy v Ném.

Ornament

V déň predsubbótnyj, vnehdá naselísja zemľá, chvalá písni Davídu, 92

Hospóď vocarísja, v ľipotu oblečésja: * oblečésja Hospóď v sílu i prepojásasja,

íbo utverdí vsélennuju, * jáže ne podvížitsja.

Hotóv Prestól Tvój ottóľi: * ot víka Tý jesí.

Vozdvihóša ríki, Hóspodi, * vozdvihóša ríki hlásy svojá;

vózmut ríki sotrénija svojá, ot hlásov vód mnóhich. * Dívny vysotý morskíja, díven v vysókich Hospóď.

Sviďínija Tvojá uvírišasja ziló, * dómu Tvojemú podobájet svjatýňa, Hóspodi, v dolhotú dníj.

Ornament

Psalóm Davídu, v četvértyj subbóty, 93

Bóh otmščénij Hospóď, * Boh otmščénij ne obinúlsja jésť.

Voznesísja suďáj zemlí, * vozdážď vozdajánije hórdym.

Dokóľi hríšnicy, Hóspodi, * dokóľi hríšnicy voschváľatsjá?

Proviščájut i vozhlahóľut neprávdu, * vozhlahóľut vsí ďílajuščiji bezzakónije?

Ľúdi Tvojá, Hóspodi, * smiríša i dostojánije Tvojé ozlóbiša;

vdovícu i síra umoríša * i prišéľca ubíša,

i ríša: ne úzrit Hospóď, * nižé urazumíjet Bóh Jákovľ.

Razumíjte že bezúmniji v ľúdech * i búiji ňikohda umudrítesja.

Nasaždéj úcho, ne slýšit lí? * Ilí sozdávyj óko, ne smatrjáet lí?

Nakazújaj jazýki, ne obličít lí, * učáj čelovíka rázumú?

Hospóď vísť pomyšlénija čelovíčeskaja, * jáko súť sújetna.

Blažén čelovík, jehóže ášče nakážeši, Hóspodi, * i ot zakóna Tvojehó naučíši jehó,

ukrotíti jehó ot dnéj ľútych, * dóndeže izrýjetsja hríšnomu jáma.

Jáko ne otrínet Hospóď ľudéj Svojích, * i dostojánija Svojehó ne ostávit,

dóndeže právda obratítsja na súd, * i deržáščijisja jejá vsí práviji sérdcem.

Któ vostánet mí na lukávnujuščyjá? * Ilí któ spredstánet mí na ďílauščyja bezzakónije?

Ášče ne Hospóď pomóhl bý mí, * vmáľi vselílasja bý vo ád dušá mojá.

Ášče hlahólach, podvížesja nohá mojá, * mílosť Tvojá, Hóspodi, pomoháše mí.

Po mnóžestvu boľíznej mojích v sérdci mojém, * uťišénija Tvojá vozveselíša dúšu mojú.

Da ne pribúdet Tebí prestól bezzakónija, * sozidájaj trúd na poveľínije.

Ulovját na dúšu právedniču, * i króv nepovínnuju osúďat.

I býsť mňí Hospóď v pribížišče, * i Bóh mój v pómošč upovánija mojehó.

I vozdást ím Hospóď bezzakónije ích * i po lukávstviju ích pohubít já Hospóď Bóh.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Chvalá písni Davídu, ne nadpísan u jevréj, 94

Prijdíte, vozrádujemsja Hóspodevi, * vosklíknem Bóhu, spasíteľu nášemu:

predvarím licé Jehó vo ispovídaniji, * i vo psalmích vosklíknem Jemú.

Jáko Bóh vélij Hospóď, * i Cár vélij po vséj zemlí,

jáko v rucí Jehó vsí koncý zemlí, * i vysotý hór Tohó súť.

Jáko Tohó jésť móre, i Tój sotvorí jé, * i súšu rúci Jehó sozdásťi.

Priidíte, poklonímsja i pripadém Jemú, * i vospláčemsja pred Hóspodem sotvóršim nás:

jáko Tój jésť Bóh náš, i mý ľúdije pážiti Jehó, i óvcy rukí Jehó. * Dnés ášče hlás Jehó uslýšite,

ne ožestočíte serdéc vášich, jáko v prohňívaniji, * po dní iskušénija v pustýni,

vóňže iskusíša Mjá otcý váši, * iskusíša Mjá, i víďiša ďilá Mojá.

Četýredesjať ľít nehodovách róda tohó, i rích, * prísno zabluždájut sérdcem, tíi že ne poznáša putéj Mojích,

jáko kľáchsja vo hňívi Mojém, * ášče vnídut v pokój Mój.

Ornament

Chvalá písni Davídu, vnehdá dóm sozidášesja po pľinéniji, ne nadpísan u jevréj, 95

Vospójte Hóspodevi písň nóvu, * vospójte Hóspodevi vsjá zemľá,

vospójte Hóspodevi, blahoslovíte ímja Jehó, * blahovistíte déň ot dné spasénije Jehó.

Vozvistíte vo jazýcich slávu Jehó, * vo vsích ľúdech čudesá Jehó.

Jáko vélij Hospóď i chválen ziló, * strášen jésť nad vsími bóhi.

Jáko vsí bózi jazýk bísove: * Hospóď že nebésa sotvorí.

Ispovídanije i krasotá pred Ním, * svjatýňa i velikoľípije vo svjatíľi Jehó.

Prinesíte Hóspodevi otéčestvija jazýk, * prinesíte Hóspodevi slávu i čésť.

Prinesíte Hóspodevi slávu ímeni Jehó, * vozmíte žértvy, i vchodíte vo dvorý Jehó.

Poklonítesja Hóspodevi vo dvorí svjaťím Jehó, * da podvížitsja ot licá Jehó vsjá zemľá.

Rcýte vo jazýcich, jáko Hospóď vocarísja, íbo isprávi vselénnuju, * jáže ne podvížitsja: súdit ľúdem právostiju.

Da vozveseľátsja nebesá, i rádujetsja zemľá, * da podvížitsja móre i ispolnénije jehó.

Vozrádujutsja poľá, i vsjá jáže na ních: * tohdá vozrádujutsja vsjá drevá dubrávnaja

ot licá Hospódňa, jáko hrjadét, jáko hrjadét sudíti zemlí, * sudíti vselénňij v právdu, i ľúdem ístinoju Svojéju.

Ornament

Psalóm Davídu, jehdá zemľá jehó ustrojášesja, ne nadpísan u jevréj, 96

Hospóď vocarísja, da rádujetsja zemľá, * da veseľátsja óstrovi mnózi.

Óblak i mrák ókrest Jehó, * právda i suďbá ispravlénije Prestóla Jehó.

Óhň pred Ním predídet, * i popalít ókrest vrahí Jehó.

Osvitíša mólnija Jehó vselénnuju: * víďi, i podvížesja zemľá.

Hóry jáko vósk rastájaša ot licá Hospódňa, * ot licá Hóspoda vsejá zemlí.

Vozvistíša nebesá právdu Jehó, * i víďiša vsí ľúdije slávu Jehó.

Da postyďátsja vsí kláňajuščijisja istukánnym, chvaľáščijisja o ídoľich svojích; * poklonítesja Jemú vsí Ánheli Jehó.

Slýša i vozveselísja Sijón, i vozrádovašasja dščéri Judéjskija, * sudéb radí Tvojích, Hóspodi,

jáko Tý Hospóď výšnij nad vséju zemléju, * ziló prevoznéslsja jesí nad vsími bóhi.

Ľúbjaščiji Hóspoda, nenavídite zlája, chranít Hospóď dúšy prepodóbnych Svojích, * iz rukí hríšniči izbávit já.

Svít vozsijá právedniku, * i právym sérdcem vesélije.

Veselítesja, právedniji, o Hóspoďi * i ispovídajte pámjať Svjatýni Jehó.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Psalóm Davídu, 97

Vospójte Hóspodevi písň nóvu, jáko dívna sotvorí Hospóď: * spasé Jehó desníca Jehó, i mýšca svjatája Jehó.

Skazá Hospóď spasénije Svojé, * pred jazýki otkrý právdu Svojú.

Pomjanú mílosť Svojú Jákovu, i ístinu Svojú dómu Izráilevu, * víďiša vsí koncý zemlí spasénije Bóha nášeho.

Vosklíknite Bóhovi vsjá zemľá, * vospójte, i rádujtesja, i pójte.

Pójte Hóspodevi v húslech, * v húslech i hlási psalómsťi.

V trubách kóvanych i hlásom trubý róžany vostrubíte * pred Carém Hóspodem.

Da podvížitsja móre i ispolnénije jehó, * vselénnaja i vsí živúščiji na néj.

Ríki vospléščut rukóju vkúpi, * hóry vozrádujutsja

ot licá Hospódňa, jáko hrjadét, jáko ídet sudíti zemlí, * sudíti vselénňij v právdu, i ľúdem právostiju.

Ornament

Psalóm Davídu, 98

Hospóď vocarísja, da hňívajutsja ľúdije: * Siďáj na Cheruvímich, da podvížitsja zemľá.

Hospóď v Sióňi velík, * i vysók jésť nad vsími ľuďmí.

Da ispovíďatsja ímeni Tvojemú velíkomu, * jáko strášno i svjáto jésť.

I čésť caréva súd ľúbit; Tý uhotóval jesí pravotý, * súd i právdu vo Jákovi Tý sotvoríl jesí.

Voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, * i poklaňájtesja podnóžiju nohú Jehó, jáko svjáto jésť.

Moiséj i Aarón vo jeréjich Jehó, * i Samújil v prizyvájuščich ímja Jehó:

prizyváchu Hóspoda, * i Tój poslúšaše ích.

V stolpí óblačňi hlahólaše k ním: jáko chraňáchu sviďínija Jehó * i poveľínija Jehó, jáže dadé ím.

Hóspodi Bóže náš, Tý poslúšal jesí ích: * Bóže, tý mílostiv byvál jesí ím, i mščája na vsjá načinánija ích.

Voznosíte Hóspoda Bóha nášeho, i poklaňájtesja v horí svjaťíj Jehó, * jáko Svját Hospóď Bóh náš.

Ornament

Psalóm Davídu, vo ispovédanije, 99

Vosklíknite Bóhovi vsjá zemľá, * rabótajte Hóspodevi v veséliji, vnídite pred Ním v rádosti.

Uvídite, jáko Hospóď tój jésť Bóh náš: * Tój sotvorí nás, a ne mý,

mý že ľúdije Jehó * i óvcy pážiti Jehó.

Vnídite vo vratá Jehó vo ispovídaniji, vo dvorý Jehó v pínijich: * ispovídajtesja Jemú, chvalíte ímja Jehó.

Jáko bláh Hospóď, vo vík mílosť Jehó, * i dáže do róda i róda ístina Jehó.

Ornament

Psalóm Davídu, 100

Mílosť i súd * vospojú Tebí, Hóspodi.

Pojú i razumíju v putí neporóčňie, * kohdá priídeši ko mňí?

Prechoždách v nezlóbiji sérdca mojehó * posreďí dómu mojehó.

Ne predlahách pred očíma mojíma véšč zakonoprestúpnuju: * tvorjáščyja prestuplénije voznenavíďich.

Ne priľpé mňí sérdce stroptívo, * ukloňájuščahosja ot mené lukávaho ne poznách.

Oklevetájuščaho táj ískrenňaho svojehó, sehó izhoňách: * hórdym ókom, i nesýtym sérdcem, s sím ne jaďách.

Óči mojí na vírnyja zemlí, posaždáti já so mnóju: * choďáj po putí neporóčnu, séj mí služáše.

Ne živjáše posreďí dómu mojehó tvorjáj hordýňu, * hlahóľaj neprávednaja, ne ispravľáše pred očíma mojíma.

Vo útrija izbivách vsjá hríšnyja zemlí, * jéže potrebíti ot hráda Hospódňa vsjá ďílajuščyja bezzakónije.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Ornament

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko Tvojá deržáva, i Tvojé jésť cárstvo i síla, i sláva Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Po 1-m stichoslóviji sidálen

hlás 1. Samopodóben: Lík ánheľskij da udivítsja čudesí, zemníji že hlásy vozopijém pínije, zrjášče neizrečénnoje Bóžije snischoždénije: jehóže bo trepéščut nebésnyja síly, nýňi stárči objémľut rúci jedínaho čelovikoľúbca.

Sláva, i nýňi, tójže. Lík ánheľskij da udivítsja čudesí, zemníji že hlásy vozopijém pínije, zrjášče neizrečénnoje Bóžije snischoždénije: jehóže bo trepéščut nebésnyja síly, nýňi stárči objémľut rúci jedínaho čelovikoľúbca.

Ornament

Molítva níščaho, jehdá unýjet, i pred Hóspodem prolijét molénije svojé, 101

Hóspodi, uslýši molítvu mojú, * i vópľ mój k Tebí da priídet.

Ne otvratí licá Tvojehó ot mené: vóňže ášče déň skorbľú, prikloní ko mňí úcho Tvojé: * vóňže ášče déň prizovú Ťá, skóro uslýši mjá.

Jáko isčezóša jáko dým dníje mojí, * i kósti mojá jáko sušílo soschóšasja.

Ujázven bých jáko travá, i ízsše sérdce mojé, * jáko zabých sňísti chľíb mój.

Ot hlása vozdychánija mojehó * priľpé kósť mojá plóti mojéj.

Upodóbichsja nejásyti pustýnňij, * bých jáko noščnýj vrán na nýrišči.

Bďích i bých jáko ptíca * osóbjaščajasja na zďí.

Vés déň ponošáchu mí vrazí mojí, * i chvaľáščiji mjá mnóju kleňáchusja.

Zané pépel jáko chľíb jaďách, * i pitijé mojé s pláčem rastvorjách.

Ot licá hňíva Tvojehó i járosti Tvojejá: * jáko voznés nizvérhl mjá jesí.

Dníje mojí jáko síň ukloníšasja, * i áz jáko síno izschóch.

Tý že, Hóspodi, vo vík prebyváješi, * i pámjať Tvojá v ród i ród.

Tý voskrés uščédriši Sióna, * jáko vrémja uščédriti jehó, jáko priíde vrémja:

jáko blahovolíša rabí Tvoí kámenije jehó, * i pérsť jehó uščédrjat.

I ubojátsja jazýcy ímene Hospódňa, * i vsí cárije zémstiji slávy Tvojejá.

Jáko sozíždet Hospóď Sijóna, * i javítsja vo slávi Svojéj.

Prizrí na molítvu smirénnych, * i ne uničiží molénija ích.

Da napíšetsja sijé v ród ín, * i ľúdije ziždémiji voschváľat Hóspoda,

jako priníče s vysotý svjatýja Svojejá, * Hospóď s nebesé na zémľu prizrí,

uslýšati vozdychánije okovánnych, * razrišíti sýny umerščvlénnych,

vozvistíti v Sijóňi ímja Hospódne, * i chvalú Jehó vo Jerusalími.

Vnehdá sobrátisja ľúdem vkúpi, * i carém, jéže rabótati Hóspodevi.

Otviščá jemú na putí kríposti jehó: * umalénije dnéj mojích vozvistí mí.

Ne vozvedí mené v prepolovénije dnéj mojích: * v róďi rodóv ľíta Tvojá.

V načáľich Tý, Hóspodi, zémľu osnovál jesí, * i ďilá rukú Tvojéju súť nebesá.

Tá pohíbnut, Tý že prebyváješi: i vsjá, jáko ríza obetšájut, * i jáko odéždu svijéši já i izmiňátsja.

Tý že tójžde jesí, * i ľíta Tvojá ne oskuďíjut.

Sýnove ráb Tvojích vseľátsja, * i símja ích vo vík isprávitsja.

Ornament

Psalóm Davídu, 102

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda, * i vsjá vnútrenňaja mojá ímja svjatóje Jehó.

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda, * i ne zabyváj vsích vozdajánij Jehó,

očiščájuščaho vsjá bezzakónija tvojá, * isciľájuščaho vsjá nedúhi tvojá,

izbavľájuščaho ot istľínija živót tvój, * vinčájuščaho ťá mílostiju i ščedrótami,

ispolňájuščaho vo blahích želánije tvojé: * obnovítsja jáko órľa júnosť tvojá.

Tvorjáj mílostyni Hospóď, * i suďbú vsím obídimym.

Skazá putí Svojá Moiséovi, * synovóm Izráilevym choťínija Svojá.

Ščédr i mílostiv Hospóď, * dolhoterpilív i mnohomílostiv.

Ne do koncá prohňívajetsja, * nižé vo vík vraždújet,

ne po bezzakónijem nášym sotvoríl jésť nám, * nižé po hrichóm nášym vozdál jésť nám.

Jáko po vysoťí nebésňij ot zemlí, * utverdíl jésť Hospóď mílosť Svojú na bojáščichsja Jehó.

Jelíko otstoját vostócy ot západ, * událil jésť ot nás bezzakónija náša.

Jákože ščédrit otéc sýny, * uščédri Hospóď bojáščichsja Jehó.

Jáko Tój pozná sozdánije náše, * pomjanú, jáko pérsť jesmý.

Čelovík, jáko travá dníje jehó, * jáko cvít séľnyj, táko ocvitét,

jáko dúch prójde v ném, i ne búdet, * i ne poznájet ktomú místa svojehó.

Mílosť že Hospódňa ot víka * i do víka na bojáščichsja Jehó,

i právda Jehó na syňích synóv, chraňáščich zavít Jehó, * i pómňaščich zápovidi Jehó tvoríti já.

Hospóď na nebesí uhotóva Prestól Svój, * i Cárstvo Jehó vsími obladájet.

Blahoslovíte Hóspoda vsí Ánheli Jehó, síľniji krípostiju, * tvorjáščiji slóvo Jehó, uslýšati hlás slovés Jehó.

Blahoslovíte Hóspoda vsjá síly Jehó, * sluhí Jehó, tvorjáščiji vóľu Jehó.

Blahoslovíte Hóspoda vsjá ďilá Jehó, na vsjákom mísťi vladýčestva Jehó, * blahosloví, dušé mojá, Hóspoda.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Psalóm Davídu, o mirsťím bytíji, 103

Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda. Hóspodi, Bóže mój, vozvelíčilsja jesí ziló, * vo ispovídanije i v veleľípotu obléklsja jesí.

Oďijájsja svítom, jáko rízoju, * prostirájaj nébo, jáko kóžu.

Pokryvájaj vodámi prevýsprenňaja Svojá, * polahájaj óblaki na voschoždénije Svojé, choďáj na krilú vítreňu.

Tvorjáj Ánhely Svojá dúchi * i sluhí Svojá plámeň óhnennyj.

Osnovájaj zémľu na tvérdi jejá, * ne preklonítsja vo vík víka.

Bézdna, jáko ríza, oďijánije jejá, * na horách stánut vódy,

ot zapreščénija Tvojehó pobíhnut, * ot hlása hróma Tvojehó ubojátsja.

Voschóďat hóry i nischóďat poľá v místo, * jéže osnovál jesí ím.

Preďíl položíl jesí, jehóže ne préjdut, * nižé obraťátsja pokrýti zémľu.

Posylájaj istóčniki v débrich, * posreďí hór prójdut vódy.

Napajájut vsjá zvíri séľnyja, * ždút onáhri v žáždu svojú.

Na tých ptícy nebésnyja privitájut, * ot sredý kámenija daďát hlás.

Napajájaj hóry ot prevýsprennich Svojích, * ot plodá ďíl Tvojích nasýtitsja zemľá.

Prozjabájaj travú skotóm, * i zlák na slúžbu čelovíkom, izvestí chľíb ot zemlí.

I vinó veselít sérdce čelovíka, umástiti licé jeléjem, * i chľíb sérdce čelovíka ukripít.

Nasýťatsja drevá poľskája, * kédri Livánstiji, íchže jesí nasadíl.

Támo ptícy vohňizďátsja, * jerodíjevo žilíšče predvodíteľstvujet ími.

Hóry vysókija jelénem, * kámeň pribížišče zájacem.

Sotvoríl jésť lunú vo vremená, * sólnce pozná západ svój.

Položíl jesí tmú, i býsť nóšč, * v néjže prójdut vsí zvérije dubrávniji.

Skímni rykájuščiji, voschítiti * i vzyskáti ot Bóha píšču sebí.

Vozsijá sólnce i sobrášasja * i v lóžach svojích ľáhut.

Izýdet čelovík na ďílo svojé * i na ďílanije svojé do véčera.

Jáko vozvelíčišasja ďilá Tvojá, Hóspodi, * vsjá premúdrostiju sotvoríl jesí, ispólnisja zemľá tvári Tvojejá.

Sijé móre velíkoje i prostránnoje, * támo hádi, íchže ňísť čislá, živótnaja málaja s velíkimi,

támo korablí preplávajut, * zmíj séj, jehóže sozdál jesí ruhátisja jemú.

Vsjá k Tebí čájut, * dáti píšču ím vo bláho vrémja.

Dávšu Tebí ím soberút, * otvérzšu Tebí rúku vsjáčeskaja ispólňatsja bláhosti,

otvráščšu že Tebí licé, vozmjatútsja, * otímeši dúch ích, i isčéznut, i v pérsť svojú vozvraťátsja.

Pósleši Dúcha Tvojehó, i sozíždutsja, * i obnovíši licé zemlí.

Búdi sláva Hospódňa vo víki, * vozveselítsja Hospóď o ďíľich Svoích,

prizirájaj na zémľu, i tvorjáj jú trjastísja, * prikasájajsja horám, i dymjátsja.

Vospojú Hóspodevi v živoťí mojém, * pojú Bóhu mojemú, dóndeže jésm,

da usladítsja Jemú besída mojá, * áz že vozveseľúsja o Hóspoďi.

Da isčéznut hríšnicy ot zemlí, i bezzakónnicy, jákože ne býti ím. * Blahosloví, dušé mojá, Hóspoda.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:

Ornament

Allilúija, 104

Ispovídajtesja Hóspodevi, i prizyvájte ímja Jehó, * vozvistíte vo jazýcich ďilá Jehó.

Vospójte Jemú i pójte Jemú, * povídite vsjá čudesá Jehó.

Chvalítesja o ímeni svjaťím Jehó, * da vozveselítsja sérdce íščuščich Hóspoda.

Vzyščíte Hóspoda, i utverdítesja, * vzyščíte licá Jehó výnu.

Pomjaníte čudesá Jehó, jáže sotvorí, * čudesá Jehó, i suďbý úst Jehó.

Símja Avraámle rabí Jehó, * sýnove Jákovli izbránniji Jehó.

Tój Hospóď Bóh náš, * po vséj zemlí suďbý Jehó.

Pomjanú v vík zavít Svój, * slóvo, jéže zapovída v týsjašči rodóv,

jéže zaviščá Avráamu, * i kľátvu Svojú Isaáku.

I postávi jú Jákovu v poveľínije, * i Izráiľu v zavít víčen,

hlahóľa: tebí dám zémľu Chanaáňu, * úže dostojánija vášeho,

vnehdá býti ím málym čislóm, * maľíjšym i prišéľcem v néj.

I preidóša ot jazýka v jazýk, * i ot cárstvija v ľúdi íny.

Ne ostávi čelovíka obíďiti ích, * i obličí o ních carí.

Ne prikasájtesja pomázannym Mojím, * i vo prorócich Mojích ne lukávnujte.

I prizvá hlád na zémľu, * vsjáko utverždénije chľíbnoje sotrý.

Poslá pred ními čelovíka: * v rabá pródan býsť Jósif.

Smiríša vo okóvach nózi jehó, * žeľízo prójde dušá jehó,

dóndeže priíde slóvo Jehó, * slóvo Hospódne razžžé jehó.

Poslá cár i razriší jehó: * kňáz ľúdej, i ostávi jehó.

Postávi jehó hospodína dómu svojemú, * i kňázja vsemú sťažániju svojemú,

nakazáti kňázi jehó jáko sebí, * i stárcy jehó umudríti.

I vníde Izráiľ vo Jehípet, * i Jákov prišéľstvova v zémľu Chámovu.

I vozrastí ľúdi svojá ziló, * i ukripí já páče vrahóv ích.

Prevratí sérdce ích voznenavíďiti ľúdi Jehó, * lésť sotvoríti v rabích Jehó.

Poslá Moiséa rabá Svojehó, * Aaróna, jehóže izbrá Sebí.

Položí v ních slovesá známenij Svojích, * i čudés Svojích v zemlí Chámovi.

Poslá tmú i pomračí, * jáko preohorčíša slovesá Jehó.

Preloží vódy ích v króv, * i izmorí rýby ích.

Voskipí zemľá ích žábami * v sokróviščnicach caréj ích.

Rečé, i priidóša pésija múchi, * i sknípy vo vsjá preďíly ích.

Položí doždí ích hrády, * óhň popaľájušč v zemlí ích,

i porazí vinohrády ích i smókvy ích, * i sotrý vsjákoje drévo preďíl ích.

Rečé, i priidóša prúzi i húsenicy, * ímže ne bí čislá.

I sňidóša vsjáku travú v zemlí ích, * i pojadóša vsják plód zemlí ích.

I porazí vsjákaho pérvenca v zemlí ích, * načátok vsjákaho trudá ích,

i izvedé já so srebróm i zlátom, * i ne bí v koľínach ích boľáj.

Vozveselísja Jehípet vo ischoždéniji ích, * jáko napadé strách ích na ňá.

Rasprostré óblak v pokróv ím i óhň, * jéže prosvitíti ím nóščiju.

Prosíša i priidóša krásteli, * i chľíba nebésnaho nasýti já,

razvérze kámeň i potekóša vódy, * potekóša v bezvódnych ríki,

jáko pomjanú slóvo svjatóje Svojé, * jéže ko Avraámu, rabú Svojemú.

I izvedé ľúdi Svojá v rádosti, * i izbránnyja Svojá vo veséliji.

I dadé ím straný jazýk, * i trudý ľudéj nasľídovaša,

jáko da sochraňát opravdánija Jehó * i zakóna Jehó vzýščut.

Sláva, i nýňi:

Allilúia, allilúia, allilúia. Sláva tebí, Bóže. (3x)

Ornament

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Diákon: Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko bláh i čelovikoľúbec Boh jesí, i Tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Po 2-m stichoslóviji sidálen,

hlás 1. Podóben: Lík ánheľskij: Sýj so Otcém na prestóľi svjaťím, prišéd na zémľu ot Ďívy rodísja, i mladénec býsť ľíty sýj neopísan, jehóže prijím Simeón na rúki, rádujasja hlahólaše: nýňi otpuščáješi, ščédre, vozveselív rabá tvojehó.

Sláva, i nýňi, tójže. Sýj so Otcém na prestóľi svjaťím, prišéd na zémľu ot Ďívy rodísja, i mladénec býsť ľíty sýj neopísan, jehóže prijím Simeón na rúki, rádujasja hlahólaše: nýňi otpuščáješi, ščédre, vozveselív rabá tvojehó.

Polijelej:

Chvalíte imja Hospódne, alliluja, chvalíte rabý Hóspoda. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Stojáščíi v chrami Hóspodni, v dvorích dómu Bóha nášeho. – Alliluja, alliluja, alliluja.

Hóspodi, imja tvojé vo viki, í pámjať tvojá v rod i rod. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Blahoslovén Hóspoď ot Sióna, žívyj v Jerusalími. - Alliluja, alliluja, alliluja.

Ispovídajtesja Hospodevi jáko bláh, alliluja, jáko v viki mílosť jehó. - Alliluja, alliluja.

Utverdívšemu zémľu na vodách, alliluja, jáko v víki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Rukóju krípkoju í mýšceju vysókoju, alliluja, jáko vo víki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Ispovídajtesja Bóhu nebesnómu, alliluja, jáko vo viki mílosť jehó. Alliluja, alliluja.

Po polijeléi

Veličájem ťá životdávče Christé, í čtem prečístuju Máter tvojú, Jéjuže po zakónu nýňi prinéslsja jesí v chrám Hóspodeň.

Otrýhnu sérdce mojé slóvo bláho, hlahóľu az ďilá mojá Carévi.

Hóspoď v cérkvi svjaťíj Svojéj, Ho­spoď, na nebesí prestól Jehó.

Víďina býša šéstvija tvojá Bóže.

Šéstvija Bóha mojehó Carjá, íže vo svjaťim.

Svját chrám tvój, díven v právďi.

Dómu Tvojemú podobájet svjatýňa Hóspodi, v dolhotú dníj.

Pomjanú ímja tvojé vo vsjákom róďi í róďi.

Jáko bláho préd prepodóbnymi tvojími.

Sláva: I nýňi: Alliluja. 3x

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi:)

Diákon: Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej: Jáko svjatísja i proslávisja prečestnóje i velikoľípoje ímja tvojé, Otcá i Sýna i svjatáho Dúcha, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Sidálen, hlás 4. Podóben: Udivísja jósif: Mladénstvuješi mené rádi, vétchij déňmi: čiščénijem priobščáješisja, čisťíjšij Bóže, da plóť uvíriši mňí, júže ot Ďívy. I sím Simeón poučájasja, pozná ťa Bóha jávľšahosja plótiju i jáko žízň, lobzáše, i rádujasja stárčeski vzyváše: otpustí mené, tebé bo víďich, životá vsjáčeskich.

Sláva, i nýňi, tójže. Mladénstvuješi mené rádi, vétchij déňmi: čiščénijem priobščáješisja, čisťíjšij Bóže, da plóť uvíriši mňí, júže ot Ďívy. I sím Simeón poučájasja, pozná ťa Bóha jávľšahosja plótiju i jáko žízň, lobzáše, i rádujasja stárčeski vzyváše: otpustí mené, tebé bo víďich, životá vsjáčeskich.

V prazniky stepena hlás 4.

Antifon 1. Ot júnosti mojá mnóhija bórjut mja strásti: no sam mja zastupí, i spasí Spase moj.

Nenavíďaščii Sióna, postydítesja ot Hóspoda, jáko travá bo ohném búdete izsóchše.

Sláva: Svjatým Dúchom vsjáka dušá žívitsja, i čistotóju vozvyšájetsja, svitľíjetsja trójčeskim jedínstvom, svjaščennotájňi.

I nýňi: Svjatým Dúchom tóčatsja blahodátnyja struji, napajájušče vsjaku tvár ko ožívléniju.

Diákon: Vónmim.

Jeréj: Mír vsím.

Diákon: Premúdrosť, vónmim.

Prokímen, hlás 4: Pomjanú ímja tvojé vo vsjákom róďi i róďi.

Stích: Otrýhnu sérdce mojé slóvo bláho.

Jeréj: Hóspodu pomolímsja.

Lík: Hóspodi pomíluj.

Jeréj: Jáko svjat jesí, Bóže naš, i v svjatých počiváješi, i tebí slávu vozsylajem, Otcú, i Sýnu, i svjatomu Duchu, nýňi i prísno i v viki vikov.

Lík: Amíň.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

Stich: Chvalíte Bóha v svjatých jehó, chvalíte jehó v utverždénii síly jehó.

Vsjákoje dychánie da chvalít Hóspoda.

O jéže spodobitisja nam slýšaniju svjatáho jevanhelija, mirom Hóspoda Bóha molim.

Lík: Hóspodi pomílu. (3x)

Mír vsím.

I duchovi tvojemú.

Ot Lukí svjatáho jevanhéllija čténije:

Sláva tebí, Hóspodi, sláva tebí.

~~Vónmim: V ťim časi v Jerusalimi žyv čolovik, kotryj sja zvav Simeon. Byv to spravedlivyj i pobožnyj muž, kotryj čekav poťichu Izraiľa i mav v sobi Svjatoho Ducha. Svjatyj Duch jomu obicjav, že ne umre, poky ne uvidiť Hospodňoho Christa. I vedženyj Duchom prišov do cerkvi. A koli rodiči prinesli ďitinu - Isusa, štoby nad nim odpravili zakonnyj obrjad, vzjav sobi Isusa na svoji ruky, proslavľav Boha i poviv: „Teper, Vladyko, propuščaš svojoho raba, v pokoju, tak, jak jes oholosiv. Bo moji oči viďili tvoje spasiňa, što-s pered tvarjov všytkych ľudej prihotoviv. Svitlo na prosviščiňa pohaňiv i slavu tvojich ľudej, Izraiľa.“

Sláva tebí, Hóspodi, sláva tebí.

Psalóm 50.

Pomíluj mja, Bóže, * po velícij mílosti tvojéj. - I po mnóžestvu ščedrót tvojích * očísti bezzakónije mojé. - Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, * i ot hrichá mojehó očísti mja. - Jáko bezzakónije mojé az znáju, * i hrich moj predomnóju jesť výnu. - Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, * jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. - Se bo v bezzakónijich začát jesm, * i vo hrisích rodí mja máti mojá. - Se bo ístinu vozľubíl jesí: * bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. - Okropíši mja yssópom i očíščusja, * omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. - Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, * vozrádujutsja kósti smirénnyja. - Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: * i vsja bezzakónija mojá očísti. - Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, * i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. - Ne otvérži mené ot licá tvojehó, * i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. - Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, * i Dúchom vladýčnym utverdí mja. - Naučú bezzakónnyja putém tvojím, * i nečestíviji k tebí obraťátsja. - Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: * vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. - Hóspodi ustňí mojí otvérzeši,* i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. - Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, * vsesožžénija ne blahovolíši. - Žértva Bóhu duch sokrušén: * sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. - Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, * i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, * tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Sláva, hlás 6. Molítvami svjatých apóstol, Mílostive, očísti mnóžestvo sohrišénij nášych.

I nýňi: Mólitv rádi Prečístyja Bohoródicy, Mílostive, očísti mnóžestvo sohrišénij nášych

Stich: Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé.

Táže, stichíra samohlásna, hlás 6: Da otvérzetsja dvér nebésnaja dnés: beznačáľnoje bo Slóvo Ótčeje, načálo prijém pod ľíty, ne otstúpľ svojehó Božestvá, ot Ďívy, jáko mladénec četyredesjatodnéven, Máteriju vóľňi prinósitsja v cérkov zakónnuju: i sehó na rúki prijémlet stárec, otpustí, zovýj, rabá, Vladýko, íbo óči mojí víďista spasénije tvojé. Prišédyj v mír spastí ród čelovíč, Hóspodi, sláva tebí.

Jerej: Spasí, Bóže, ľúdi tvojá, i blahosloví dostojánije tvojé, posití mír tvoj mílostiju i ščedrótami, vozvýsi róh christiján pravoslávnych, i nizposlí na ný mílosti tvojá bohátyja, molítvami prečístyja Vladýčicy nášeja Bohoródicy i prisnoďívy Maríji; síloju čestnáho i životvorjáščaho Krestá, zastuplénmi nebésnych Síl bezplótnych, čestnáho i slávnaho proróka, predtéči i krestíteľa Joánna, svjatých slávnych i vsechváľnych Apóstol, i íže vo svjatých Otéc nášich i vseléňskich velíkich učítelej i svjatítelej: Vasílija Velíkaho, Hrihórija Bohoslóva i Joánna Zlatoústaho, Atanásija i Kyrílla, i íže vo svjatých otcá nášeho Nikolája Mýr Lykíjskich čudotvórca, svjatých slavjáňskich Apóstol Kyrílla i Metódija, i svjatáho svjaščenomúčenika Josafáta, svjatých, slávnych i dobropobídnych Múčenik, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, svjatých i právednych Bohootéc Joakíma i Ánny i prepodobných i bohonósnych otéc nášich Antónija i Teodósija Pečérskich, i svjatáho (jehóže jésť deň ilí chrám), i vsích Svjatých tvojích: mólim Ťa mnohomílostive Hóspodi, uslýši nás hríšnych moľáščichtisja, i pomíluj nás.

Lík: Hóspodi pomílu. (12x)

Vozhlas: Milostiju i ščedrótami i čelovikoľúbiijem jedinoródnaho Sýna tvojehó s nímže blaholslovén jesí so presvjatým i blahím i životvorjáščym tvojím Dúchom nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Kanón, jehóže kraehranésije: Christá rádostňi stárec objémlet. Tvorénije hospodína Kosmý.

Hlás 3. Písň 1.

irmós: Súšu hluborodíteľnuju zémľu sólnce našéstvova inohdá, jáko sťiná bo ohusťi obapóly vodá, ľúdem pišemorechoďáščym i Bohouhódno pojúščym: pojím Hóspodevi, slávno bo proslávisja.

Da kápľut vódu óblacy, sólnce bo na óblaci léhci nosímo nastálo jésť, na netľínnuju rukú, Christós v cérkvi jáko mladénec. Ťímže, vírniji, vozopijím: pojím Hóspodevi, slávno bo proslávisja.

Kripítesja, rúci Simeóni stárostiju osláblenniji, lýsta že pretruždénna stárča pravobystró dvížitasja Christú na srítenije, lík so bezplótnymi sostávľše: pojím Hóspodevi, slávno bo proslávisja.

Rázumom prostértaja nebesá, veselítesja, i rádujsja, zemlé, iz prebožéstvennych bo ňídr chitréc prošéd Christós, matériju Ďívoju Bóhu Otcú prinósitsja mladénec, íže préžde vsích: slávno bo proslávisja.

Katavásia, irmós: Súšu hluborodíteľnuju zémľu sólnce našéstvova inohdá, jáko sťiná bo ohusťi obapóly vodá, ľúdem pišemorechoďáščym i Bohouhódno pojúščym: pojím Hóspodevi, slávno bo proslávisja.

Písň 3.

irmós: Utverždénije na ťá naďíjuščichsja, utverdí, Hóspodi, cérkov, júže sťažál jesí čestnóju tvojéju króviju.

Pervoroždén iz Otcá préžde vík, pervoroždén mladénec iz Ďívy netľínnyja, Adámu rúku prostirája javísja.

Mladoúmna bývša prélestiju pervozdánnaho, páki ispravľáj Bóh Slóvo, mladénstvovav javísja.

Zemlí isčádije, páki potékšeje v ňú, Božestvá soobráznoje jestestvó ziždíteľ, jáko neprelóžňi, mladénstvovav javí.

irmós: Utverždénije na ťá naďíjuščichsja, utverdí, Hóspodi, cérkov, júže sťažál jesí čestnóju tvojéju króviju.

Po 3. Pisňi:

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jako Ty jesi Boh naš, i Tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Sidálen, hlás 4. Podóben: Udivísja Jósif: Na horí sinájsťij drévle víďi Mojséj zádňaja Bóžija, i tónkij Božéstvennyj hlás spodóbisja vo mráci že i víchri slýšati: nýňi že Simeón voploščénnaho Bóha neprelóžňi nás rádi na rúki priját, i rádostno tščášesja ití ot súščich zďí k životú víčnomu. Ťímže vopijáše: nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko.

Sláva, i nýňi, tójže. Na horí sinájsťij drévle víďi Mojséj zádňaja Bóžija, i tónkij Božéstvennyj hlás spodóbisja vo mráci že i víchri slýšati: nýňi že Simeón voploščénnaho Bóha neprelóžňi nás rádi na rúki priját, i rádostno tščášesja ití ot súščich zďí k životú víčnomu. Ťímže vopijáše: nýňi otpuščáješi rabá tvojehó, Vladýko.

Písň 4.

irmós: Pokrýla jésť nebesá dobroďíteľ tvojá, Christé. Iz kivóta bo prošéd, svjatýni tvojejá netľínnyja Mátere, v chrámi slávy tvojejá javílsja jesí, jáko mladénec rukonosím i ispólnišasja vsjá tvojehó chvalénija.

Rádujasja, Simeóne, neizrečénnych taínniče, Bohoródica vopijáše, jehóže ot svjatáho drévle izvistísja tebí Dúcha, mladénstvovavšaho Slóva Christá na rúki priimí, zovýj jemú: ispólnišasja vsjá tvojehó chvalénija.

Na nehóže upovál jesí, Simeóne, vózrast ďítiščnyj, rádujasja podimí Christá, Izráiľa božéstvennaho uťišénije, zakóna tvorcá i Vladýku, ispolňájuščaho zakóna čín, zovýj jemú: ispólnišasja vsjá tvojehó chvalénija.

Víďa Simeón Slóvo beznačáľnoje, s plótiju jáko na prestóľi Cheruvímsťim Ďívoju nosímaho, vinóvnaho jéže býti vsjáčeskich, jáko mladéncu divjásja vopijáše jemú: ispólnišasja vsjá tvojehó chvalénija.

irmós: Pokrýla jésť nebesá dobroďíteľ tvojá, Christé. Iz kivóta bo prošéd, svjatýni tvojejá netľínnyja Mátere, v chrámi slávy tvojejá javílsja jesí, jáko mladénec rukonosím i ispólnišasja vsjá tvojehó chvalénija.

Písň 5.

irmós: Jáko víďi Isáija obrázno na prestóľi prevozneséna Bóha, ot ánhel slávy dorinosíma, o okajánnyj, vopijáše, áz províďich bo voploščájema Bóha, svíta nevečérňa i mírom vladýčestvujušča.

Razumív božéstvennyj stárec projavlénnuju drévle proróku slávu, rukámi slóvo zrjá máternimi deržímo, rádujsja, vopijáše, čístaja: jáko prestól bo deržíši Bóha, svíta nevečérňaho i mírom vladýčestvujušča.

Poklónsja stárec, i stopám božéstvenňi prikosnúvsja neiskusobráčnyja i Bohomátere, óhň, rečé, nósiši, čístaja: mladénca bojúsja objáti Bóha, svíta nevečérňaho i mírom vladýčestvujušča.

Očiščájetsja Isáia, ot Serafíma úhľ prijém, stárec vopijáše Bohomáteri, tý jákože kleščámi rukámi prosviščáješi mjá, podávši jehóže nósiši, svíta nevečérňaho i mírom vladýčestvujušča.

irmós: Jáko víďi Isáija obrázno na prestóľi prevozneséna Bóha, ot ánhel slávy dorinosíma, o okajánnyj, vopijáše, áz províďich bo voploščájema Bóha, svíta nevečérňa i mírom vladýčestvujušča.

Písň 6.

irmós: Vozopí k tebí víďiv stárec očíma spasénije, jéže ľúdem priíde ot Bóha, Christé, tý Bóh mój.

Sijónu tý kámeň vozložílsja jesí, nepokorívym pretykánije i soblázna kámeň, nerušímoje vírnych spasénije.

Izvístňi nosjá načertánije, íže préžde vík ťá izrastívšaho, zemných za milosérdije nýňi némoščiju obložísja.

Sýnu výšňaho, Sýnu Ďívy, Bóhu otročáti bývšemu, poklónšasja tebí nýňi otpustí s mírom.

irmós: Vozopí k tebí víďiv stárec očíma spasénije, jéže ľúdem priíde ot Bóha, Christé, tý Bóh mój.

Po 6. pisňi

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomíluj, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko tý jesí cár míra, i Spás dušám nášym, i Tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Kondák hlás 1: Utróbu Ďivíču osvjatívyj roždestvóm tvojím, i rúci Simeóňi blahoslovívyj, jákože podobáše, predvarív i nýňi spásl jesí nás, Christé Bóže: no umirí vo braňích žíteľstvo i ukripí ľúdi, íchže vozľubíl jesí, jedíne čelovikoľúbče.

íkos: K Bohoródici pritecém, choťáščiji Sýna jejá víďiti, k Simeónu nosíma, jehóže s nebesé bezplótniji víďašče, divľáchusja hlahóľušče: čúdnaja zrím nýňi i preslávnaja, Nepostižímaja, neskazánnaja: íže bo Adáma sozdávyj nósitsja, jáko mladénec, nevmistímyj vmiščáetsja na rukách stárčich, íže v ňídrich neopísannych sýj Otcá svojehó, vóleju opisújetsja plótiju, a ne božestvóm, jedín čelovikoľúbec.

Písň 7.

irmós: Tebé vo ohní orosívšaho ótroki Bohoslóvivšyja, i v Ďívu netľínnu vséľšahosja, Bóha Sslóva pojím, blahočéstno pojúšče: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Adámu izvistíti choťáj idú vo áďi živúšču, i Jévi prinestí blahovístije, Simeón vopijáše, so proróki likúja: blahoslovén Bóh Otéc nášich.

Róda zémna izbavľájaj Bóh, dáže do áda priídet: pľínnym že podást vsím ostavlénije, i prozrínije sľipým, jáko i ňimým vopíti: blahoslovén Bóh otéc nášich.

I tvojé sérdce, netľínnaja, orúžije prójdet, Simeón Bohoródici provozhlasí, na kresťí zrjášči tvojehó Sýna, jemúže vopijém: blahoslovén Bóh otéc nášich.

irmós: Tebé vo ohní orosívšaho ótroki Bohoslóvivšyja, i v Ďívu netľínnu vséľšahosja, Bóha Sslóva pojím, blahočéstno pojúšče: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Písň 8.

irmós: Nesterpímomu ohňú sojedinívšesja, Bohočéstija predstojášče júnoši, plámenem že nevréždeni, Božéstvennuju písň pojáchu: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Ľúdije izráilevy tvojú slávu Jemmanújila, zrjášče otročá iz Ďívy, pred licém Božéstvennaho kovčéha nýňi likújte: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Sé, Simeón vopijáše, prerikájemoje známenije séj búdet, Bóh sýj i otročá: semú, vírniji, vozopijím: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Živót sýj, séj búdet padénije nepokorívym, mladénstvovav Bóh Slóvo: jáko vostánije vsím víroju pojúščym: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

irmós: Nesterpímomu ohňú sojedinívšesja, Bohočéstija predstojášče júnoši, plámenem že nevréždeni, Božéstvennuju písň pojáchu: blahoslovíte, vsjá ďilá Hospódňa, Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Po 8.pisňi:

Jeréj: Bohoródicu i Máter svíta v písnech vozveličím:

Pripívy na 9-j písni:

Bohoródice Ďívo, upovánije christijánom, pokrýj, sobľudí i spasí na ťá upovájuščich.

Bohoródice Ďívo, míru blahája pomóščnice, pokrýj i sobľudí ot vsjákija núždy i pečáli.

Bohonóse Simeóne, priidí podimí Christá, jehóže rodí Ďíva čístaja María.

Objémlet rukámi stárec Simeón soďíteľa zakóna, i Vladýku vsjáčeskich.

Ne stárec mené deržít, no áz deržú jehó: tój bo ot mené otpuščénija prósit.

Kleščé táinstvennaja, káko úhľ nósiši, káko pitáješi pitájuščaho vsjá?

O dščí Fanúileva! priidí, stáni s námi, i blahodarí Christá Spása, Sýna Bóžija.

nna cilomúdrennaja proviščájet strášnaja, ispovídajušči Christá, tvorcá nébu i zemlí.

Nepostižímo jésť soďíjannoje o tebí, ánhelom i čelovíkom, Máti Ďívo čístaja.

Čístaja holubíca, neskvérnaja áhnica, áhnca i pástyrja prinósit v cérkov.

o Christé vsích carjú! pobídy na vrahí, vírnym ľúdem tvoím dáruj.

o Christé vsích carjú! podážď mí slézy téply, da pláču mojú dúšu, júže zľí pohubích.

Vmísto Slávy:

Trisijáteľnoje i triipostásnoje Božestvó blahočéstno da pochválim.

Vmísto I nýňi:

o Ďivíce Maríe! prosvití mojú dúšu, pomračénnuju ľúťi žitéjskimi slasťmí.

Vídomo da búdet, jáko dvá súščyja pripívy v načáľi pripevájem ko irmosú. Táže, k kojemúždo troparjú pripeváem po 4 pripívy. I po soveršénii 14 pripévov s troparí, k katavásiji pojém óba líka vkúpi.

Pripév 1-j: Bohoródice Ďívo, upovánije christiánom:

Písň 9.

irmós: V zakóňi síni i pisánij óbraz vídim, vírniji, vsják múžeskij pól, ložesná razverzája, svját Bóhu, ťim pervoroždénnoje Slóvo, Otcá beznačáľna, Sýna pervoroďáščasja Máteriju neiskusomúžno, veličájem.

že drévnim novoroždénnych hórličišč suprúh, dvójica že bjáše ptencév, v níchže místo Božéstvennyj stárec, i cilomúdrennaja ánna proróčica ot Ďívy roždénnomu i Sýnu jedinoródnomu Ótču, v cérkov prinosímu, slúžat veličájušče.

Vozdál jesí mňí, vopijáše Simeón, spasénija tvojehó, Christé, rádovanije, vospriimí tvojehó služíteľa, síniju pretruždénnaho, nóvyja blahodáti svjaščennopropovídnika tájnaho, vo chvaléniji veličájušča.

Svjáščennoľípno ispovídašesja Ánna proricájušči, cilomúdrennaja i prepodóbnaja i stárica Vladýci v cérkvi jávstvenno: Bohoródicu že propovídajušči vsím súščym, veličánije.

irmós: V zakóňi síni i pisánij óbraz vídim, vírniji, vsják múžeskij pól, ložesná razverzája, svját Bóhu, ťim pervoroždénnoje Slóvo, Otcá beznačáľna, Sýna pervoroďáščasja Máteriju neiskusomúžno, veličájem.

Po 9. pisňi.

(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:

Hóspodi, pomíluj. (3x) Sláva, i nýňi: )

Páki i páki, mírom Hóspodu pomólimsja.

Lík: Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Zastupí, spasí, pomílu, i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, sámi sebé i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jeréj: Jáko tebé chváľat vsjá síly nebésnyja, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Svitílen, samopodóben: Dúchom vo svjatílišči predstáv stárec, na rúki vospriját zakóna Vladýku, vopijá: nýňi soúz mjá plotskích razriší, jákože rékl jesí, s mírom: víďich bo očíma otkrovénije jazýkov i Izráiľu spasénije. Tríždy.

(Hlás 4.) Vsjakoje dychanije da chvalit Hospoda, chvalite Hospoda s nebes, chvalite jeho vo vyšnich. Tebi podobaje pisň Bože.

Chvalíte jehó vsí Ánheli jehó, chvalíte jehó vsjá síly jehó, tebí podobájet písň, Bóže.

Chvalíte jehó sólnce i luná, chvalíte jehó vsjá zvízdy i svít. - Chvalíte jehó nebesá nebés, i vodá jáže prevýše nebés, da voschváľat ímja Hóspodne. - Jáko tój rečé i býša, tój poveľí i sozdášasja. - Postávi já vo vík i vo vík víka, poveľínije položí i ne mímo idét - Chvalíte Hóspoda ot zemlí zmijéve i vsjá bézdny. - Óhň, hrád, sňíh, hóloť, dúch búren, tvorjáščaja slóvo jehó. - Hóry i vsí chólmi, dréva plodonósna i vsí kédry. - Zvírije i vsí skóti, hádi i ptícy pernáty. - Cáriji zémstiji i vsí ľúdije, kňázi i vsí sudijí zémstiji. - Júnoši i ďívy, stárcy s júnotami, da voschváľat ímja Hóspodne, jáko voznesésja ímja tohó jedínaho. - Ispovídanije jehó na zemlí i na nebesí, i voznesét róh ľudéj svojích. - Písň vsím prepodóbnym jehó, synovóm Izrailevym, ľúdem približjuščymsja jemu.

Psalóm 149.

Vospójte Hospodévi písň nóvu, chvalénije jehó v cérkvi prepodóbnych. - Da vozveselítsja Izráiľ o sotvoršém jehó, i sýnove Sijóni vozrádujutsja o carí svojém. - Da voschváľat ímja jehó v líci, v tympáňi i psaltíri da pojút jemú. - Jáko blahovolít Hóspoď v ľúdech svojích, i voznesét krótkija vo spasénije. - Voschváľatsja prepodóbniji vo slávi, i vozrádujutsja na ložách svojích. - Voznošénija Bóžija v hortáni ích, i meči obojúdu ostrý v rukách ích. - Sotvoríti otmščénije v jazýcich, obličénija v ľúdech. - Svjazáti carí ích púty, i slávnyja ích ručnými okóvy žeľíznymi.

Na chvalítech stichíry, na 6,

Stích: Sotvoríti v ních súd napísan, sláva sijá búdet vsím prepodóbnym jehó.

Stích: Chvalíte Bóha vo svjatých jehó, chvalíte jehó vo utveržéniji síly jehó.

Stich: Chvalíte jehó na sílach jehó, * chvalíte jehó po mnóžestvu velíčestvija jehó.

Hlás 4. Podóben: Dál jesí známenije: Zakón íže v pisániji * ispolňája čelovikoľúbec, * v cérkov nýňi prinósitsja: * i sehó prijémlet stárymi rukámi Simeón stárec, * nýňi otpuščáješi mjá, vopijá, * ko ónomu blažénstvu: * víďich bo ťá dnés plótiju mértvennoju obložénnaho, životóm hospódstvujušča * i smértiju vladýčestvujušča.

Stich: Chvalíte jehó v hlási trúbňim, * chvalíte jehó v psaltíri i húsľich.

Zakón íže v pisániji * ispolňája čelovikoľúbec, * v cérkov nýňi prinósitsja: * i sehó prijémlet stárymi rukámi Simeón stárec, * nýňi otpuščáješi mjá, vopijá, * ko ónomu blažénstvu: * víďich bo ťá dnés plótiju mértvennoju obložénnaho, životóm hospódstvujušča * i smértiju vladýčestvujušča.

Stich: Chvalíte jehó v tympáňi i líci, * chvalíte jehó v strúnach i orháňi.

Svít vo otkrovénije jazýkov, * javílsja jesí, Hóspodi, * na óblaci siďá léhci, * Sólnce právdy, * zakóna sinóvnoje ispolňája, * i načálo izjavľája nóvyja blahodáti. * Ťím ťá víďiv Simeón vzyváše: * iz istľínija mjá razriší, * jáko víďich ťá dnés.

Stich: Chvalíte jehó v kymváľich dobrohlásnych, chvalíte jehó v kymváľich vosklicánija, * vsjákoje dychánije da chvalít Hóspoda.

Ňídr rodíteľa ne otlúčsja Božestvóm, * voplóščsja, jákože izvólil jesí, * objátijami deržím prisnoďívy, * na rúki podálsja jesí Bohopriímca Simeóna, * rukóju tvojéju deržáj vsjáčeskaja: ťímže nýňi otpuščáješi mjá, * rádostno vzyváše, * v míri rabá tvojehó, * jáko víďich ťá, Vladýko.

Sláva, i nýňi, hlás 6. Hérmanovo: Na rukách stárčeskich vo dnéšnij déň, jáko na kolesníci cheruvímsťij, vosklonítisja blahoizvólivyj, Christé Bóže: i nás pojúščich ťá, strastéj mučíteľstva prizyvájemyj izbávi i spasí, jáko čelovikoľúbec.

Jerej: Sláva tebí pokazávšemu nam svit.

Slavoslovije velikoje.

Sláva v výšnich Bóhu, i na zemlí mir , v čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa , kláňajemtisja slavoslóvim ťa. - Blahodarim ťa, velikija rádi slávy tvojejá * Hóspodi Carjú nebésnyj. - Bóže Otče vsederžiteľu, Hóspodi Sýne jedinorodnyj , Isúse Christé, i svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, * Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, * po­miluj nas. - Vzémľaj hrihí míra, * prijmi molitvy náša. - Siďaj odesnúju Otca, * pomiluj nas. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď Isús Christós, * v slávu Bóha Otcá, amiň. - Na vsják deň blahoslovím ťa, * i voschválim ímja tvojé vo viki i vo vík vika. - Spodóbi, Hóspodi, v deň sej * bez hrichá sochranítisja nam. Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otec nášich, * i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amiň. - Búdi, Hóspodi, mí­losť tvojá na nas, * jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí. Hóspodi, * naučí nas opravdánijem tvoím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, * vrazumí nas opravdánijem tvoím. - Blahoslovén jesí, Svjatýj, * prosviti nas opravdánii tvoímí. - Hóspodi, prí­bížišče byl jesí nam, v rod í rod. - Az rich, Hóspodi, po­miluj mja: * i iscilí dúšu moju, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch *, naučí mja tvoríti vóľu tvoju, jáko ty jesí Boh moj - Jáko u tebé jésť istóčnik života, * v svíťi tvojém uzrim svit. Probávi mílosť tvoju * víduščym ťa.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Sláva, i nýňi: Svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Svjatýj Bóže, svjatýj kripkij, svjatýj bezsmertnyj pomiluj nas.

Tropár po Slavosloviji:

Tropár prázdnika, hlás 1: Rádujsja, blahodátnaja Bohoródice Ďívo, iz tebé bo vozsijá sólnce právdy Christós Bóh náš, prosviščájaj súščija vo tmí: veselísja i tý, stárče právednyj, prijémyj vo objátija svobodíteľa dúš nášich, dárujuščaho nám voskresénije.

~~(Diákon ilí jeréj hlahólet jekténiju sijú. Ášče mirján molítsja, hlahólet tokmó:~~

Hóspodi, pomíluj. (12x)

Sláva, i nýňi: )

Jerej: Pomíluj nás, Bóže, po velícij mílosti tvojéj, mólimtisja uslýši i pomíluj.

Lík: Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. Hóspodi, pomíluj. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Jéšče mólimsja o svjaťíjšem vselénsťim Archijeréji nášem (ímja rék), i o preosvjaščénňijšem Archijepískopi i Mitropolíťi nášem Kýr (ímja rék) i o bohoľubívim Jepískopi nášem Kýr (ímja rék)­, o služáščich i poslužívšich vo svjaťím chrámi sém, i o otcích nášich duchóvnych, i vséj vo Chrisťí brátiji nášej.

Ješčé mólimsja o bohochranímim naróďi nášem, o prederžáščich vlastéch nášich i o vsém vójinstvi.

Ješčé mólimsja o predstojáščich ľúdech, i ožidájuščich ot tebé velíkija i bohátyja mílosti, za tvorjáščich nám mílostyňu, i za vsjá pravoslávnyja (ilí pravovírnyja) christijány.

Jeréj: Jáko mílostiv i čelovikoľúbec Bóh jesí, i tebí slávu vozsylájem Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jekténija prositelnaja:

Jerej: Ispólnim utrénuju molítvu nášu Hóspodevi.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Zastupí, spasí, pomíluj i sochraní nás, Bóže, Tvojéju blahodátiju.

Lík: Hóspodi, pomíluj.

Dné vsehó soveršénna, svjáta, mírna i bezhríšna, u Hóspoda prósim.

Lík: Podáj, Hóspodi. (na jedínom kójemždo prošéniji)

Ánhela mírna, vírna nastávnika, chraníteľa dúš i ťilés nášich, u Hóspoda prósim.

Proščénija i ostavlénija hrichóv, i prehrišénij nášich, u Hóspoda prósim.

Dóbrych i poléznych dušám nášym, i míra mírovi, u Hóspoda prósim.

Próčeje vrémja životá nášeho v míri i pokajániji skončáti, u Hóspoda prósim.

Christijánskija končíny životá nášeho, bezboľíznenny, nepostýdny, mírny, i dóbraho otvíta na strášňim sudíšči Christóvi, prósim.

Presvjatúju, prečístuju, preblahoslovénnuju, slávnuju Vladýčicu nášu Bohoródicu i prisnoďívu Maríju, so vsími svjatými pomjanúvše, samí sebé, i drúh drúha, i vés živót náš Christú Bóhu predadím.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej: Jáko Bóh mílosti i ščedrót i čelovikoľúbija jesí, i tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň.

Jeréj: Mír vsím

Lík: I dúchovi tvojemú.

Diákon: Hlavý váša Hóspodevi prikloníte.

Lík: Tebí, Hóspodi.

Jerej hlahólet molítvu sijú tájno: Hospodi svjatýj, vo výšnich živýj, i na smirénnyja prizirájaj, i vsevíďaščim ókom Tvojím prizirájaj na vsjú tvár, Tebí prokloníchom výju sérdca i ťilesé, i mólimsja Tebí: prostrí rúku Tvojú nevídimuju ot svjatáho žilíšča Tvojehó, i blahosloví vsja ný. I ášče čtó sohrišíchom vóleju ilí nevóleju, jáko bláh i čelovikoľúbec Boh prostí, dáruja mirnaja i premirnaja blahaja Tvoja.

Jerej: Tvóje bo jest jéže mílovati i spasáti ný Bóže i tebí slávu vozzsylájem, Otcúi Sýnu i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lik: Amíň.

Diákon: Premúdrosť.

Lík: Blahosloví.

Jeréj: Syj blahoslovén Christós Bóh náš, vsehdá, nýňi i prísno, i vo víki vikóv.

Lík: Amíň. Utverdí, Bóže, svjatúju pravoslávnuju (ilí katholíčeskuju) víru, vo víki vikóv.

Jeréj: Presvjatája Bohoródice, spasí nás.

Lík: Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju béz sravnénija Serafím, béz istľínija Bóha Slóva róždšuju, súščuju Bóhoródicu ťa veličájem.

Jeréj: Sláva tebi, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Lík: Sláva Otcú, i Sýnu, i svjatómu Dúchu, i nýňi i prísno, i vo víki vikóv. Amíň. Hóspodi, pomíluj. (3x) Blahosloví.

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojejá Mátere, svjatých slávnych i vsechváľnych apóstol . . . i vsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Lík: Amíň.

Ášče mírjan molítsja, hlahólet tókmo: Čestňíjšuju Cheruvím: Sláva, i nýňi: Hóspodi, pomíluj (3x) Hóspodi, blahosloví. Molítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás. Amíň.

Ornament