Malé povečerie 11.8.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón molébnyj ko presvjaťíj Bohoródici.

Hlás 8: [Písň 1]

irmós: Kolesnicehoníteľa faraóňa pohruzí, čudotvorjáj inohdá moiséjskij žézl, krestoobrázno porazív, i razďilív móre, Izráiľa že bihlecá, pišechódca spasé, písň Bóhovi vospivájušča.

Slóvo Bóžije rodilá jesí voploščénno, jéže préžde bezplótnoje, páče jestestvá, vseneporóčnaja Bohoródice Ďívo, Bohomúžno v míri požívšeje: ťímže ťá vsí slávim, súščeje po Bózi zastuplénije náše.

Ispeščréna razlíčijem šára Bohoblahodátnaja, Ótčeje Slóvo plóť bývšeje za milosérdije neizrečénnoje, páče umá i slóva blahoslovénnaja rodilá jesí, prebývši Ďíva neskvérnaja.

Sláva: Ot kórene čístaja cárska prozjablá jesí, carjá Christá, Bóžije Slóvo, páče umá i smýsla, voploščénna rodilá jesí ot čístych krovéj tvojích, suhúba jestestvóm pokazújema, i jedínstvenna vo ipostási.

I nýňi: Íže Bohoródicu ťá propovídujet prečístaja, na vsjákija jéresi pobiždénije nósit: plóť úbo bývšaho neizmínno porodilá jesi Bohorodíteľnice, výšša vsjákija tvári, Slóvo Bóžije prisnosúščnoje.

[Písň 3]

irmós: Utverždéj v načáľi nebesá rázumom, i zémľu na vodách osnovávyj, na kámeni mjá, Christé, zápovidej tvojích utverdí, jáko ňísť svját, páče tebé jedíne čelovikoľúbče.

Vo tvojú svjatúju utróbu Bóh vselísja, i voplotísja jákože vísť Bohomáti, i spasé nás živonósnymi strasťmí: ťím ťá spasénija dvér slávim.

Na zemlí voplóščsja i poživé s čelovíki, íže dúšu vsím čelovíkom vdochnúvyj, ot utróby tvojejá prošéd, bez símene prebožéstvennyj: ťímže ťá vírniji vsí písňmi čístaja, ublažájem.

Sláva: Ot Otcá préžde vík roždéna vo utróbi tvojéj začénši Ďívo neiskusobráčno, i rodilá jesí nám vkúpi Bóha i čelovíka, vo obojú jestestvú soveršénna i nerazďíľna.

I nýňi: Žézl prozjábšij cvít netľínija Christá, i zlatúju kadíľnicu vsí ťá znájem čístaja, božéstvennoje suščestvó nosjáščuju na rukú úhľ, Ďívo Bohoblažénnaja.

[Písň 4]

irmós: Tý mojá kríposť Hóspodi, tý mojá i síla, tý mój Bóh, tý mojé rádovanije, ne ostávľ ňídra Ótča, i nášu niščetú positív: ťím s prorókom Avvakúmom zovú ti: síľi tvojéj sláva čelovikoľúbče.

Kivót izdaléča proobrazí prijémšiji zakón Bohopísannyj, vo utróbi živonačáľnoje Slóvo, začátoje neskazánno preneporóčnaja, pitájuščeje bohátno dúš& pojúščich: síľi tvojéj sláva čelovikoľúbče.

Tý ístinnaja spasénija viná, Bohomáti, jedína bylá jesí, tvorcú i ziždíteľu, ot tvojích prečístych krovéj plóť vzaím dávši: jéjuže smértnyja sokrušíšasja dvéri, i žízň čelovíkom darovásja.

Sláva: Da óbraz pohrebényj strasťmí vzýščeši bohátstvom bláhosti, v ďívyja vselílsja jesí utróbu, iz nejáže tý premúdrosť Bóžija chrám sozdál jesí: ímže požív s čelovíki ščédre, i spásl jesí míra koncý.

I nýňi: Po Bózi ťá predstáteľnicu sťažáchom, preneporóčnaja: tý bo Bóžija Máti bylá jesí tvorcá i ziždíteľa, i náš zrák prijémšaho, i síj spásša ot tlí i bíd, i slávoju božéstvennoju proslávľša.

[Písň 5]

irmós: Vskúju mjá otrínul jesí ot licá tvojehó svíte nezachodímyj, i pokrýla mjá jésť čuždája ťmá okajánnaho? No obratí mja i k svítu zápovidej tvojích putí mojá naprávi, moľúsja.

Jáko Bóha začénšuju prečístaja, ziždíteľa, soďíteľa že i Hóspoda, ródove ťá vsích čelovík blažát, i bezplótnych úmniji činonačáľnicy, jáko Máter ťá Bóha slávjat.

Vójinstva výšnich síl prečístaja, blažát ťá: tobóju bo tókmo, íže na zemlí s nebésnymi sovokúpľšesja, pojém roždestvó tvojé.

Sláva: Neskazánnym Ďívo óbrazom, Slóvo vselísja v ťá i čelovík býsť, íže préžde vík ot Otcá vozsijávyj, i čelovíki ot tlí izbavľája, k žízni netľínňij vozvoďá jedín blahosérdyj.

I nýňi: Ukrasílasja jesí, prečístaja Ďívo, ďívstva dobrótami, i pérvyja Jévy otpustíla jesí zloobráznoje, Christá róždši, odéždu bezsmértija dárujuščaho, tebé pojúščym.

[Písň 6]

irmós: Očísti mjá Spáse, mnóha bo bezzakónija mojá, i iz hlubiný zól vozvedí, moľúsja: k tebí bo vozopích, i uslýši mjá, Bóže spasénija mojehó.

Íže vsederžávnoju síloju nosjáj vsjáčeskaja, v nemožénije plotskóje ot tebé oblečésja Ďívo vseneporóčnaja, vo blahoďijánije čelovíkov, jáko čelovikoľúbec.

Nájde na ťá vseďíteľnyj Dúch vseneporóčnaja, i Slóvo Bóžije v ťá vselísja, i plóť býsť neskazánno, prebýv neizmínen.

Sláva: Prosvití dúšy pravoslávno pojúščich ťá: rečénija prorók tvojé provozvistíša prečístoje začátije, i páče slóva Bohonevístnaja roždestvó.

I nýňi: Selénije Bóžije, božéstvennoje voístinnu i prečéstnóje, pojém blahočéstno Maríju prečístuju: Bóha bo vmistí, vosprijémši nevmistímaho i nepostižímaho.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 8: Jáko vseneporóčnaja nevísto tvorcú, jáko neiskusomúžnaja Máti izbáviteľa, jáko prijátelišče súšči Uťíšiteľa vsepítaja: bezzakóniju mjá súšča skvérno žilíšče, i bisóm ihrálišče v rázume bývša, potščísja i sích zloďíjstvija mjá izbáviti, svítlo žilíšče dobroďíteľmi soďílavši, svitodáteľnaja i netľínnaja: razžení óblak strastéj, i výšňaho pričástija spodóbi, i svíta nevečérňaho molítvami tvojími.

[Písň 7]

irmós: Bóžija snizchoždénija óhň ustyďísja v Vavilóňi inohdá: sehó rádi ótrocy v peščí rádovannoju nohóju, jáko vo cvítnici likújušče pojáchu: blahoslovén jesí Bóže otéc nášich.

Prečístaja Vladýčice, začénšaja izbáviteľa vsích, neskazánnaho i božéstvennaho spodóbi mjá izbavlénija, velehlásno vopijúščaho, i pojúšča: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Nýňi vsjá ispólnišasja svíta božéstvennaho, tobóju prečístaja: tý bo dvér javílasja jesí, jéjuže mírovi Bóh besídova, prosviščája víroju zovúščyja: blahoslovén Bóh otéc nášich.

Sláva: Sé nýňi ispólnisja Davída božéstvennaho božéstvennoje prorečénije: móľatsja voístinnu tvojemú licú Bohorodíteľnice čístaja, sťažávšiji bohátstvo blahodáti, nýňi blahoslovjášče Bóha otéc nášich.

I nýňi: Začalá jesí prečístaja nad vsími Bóha i Hóspoda, blahovolívšaho spastí čelovíčeskij ród ot smérti i tlí, jehóže dostójno pojúšče, zovém: blahoslovén Bóh otéc nášich.

[Písň 8]

irmós: Pobidíteli mučíteľa i plámene, blahodátiju tvojéju bývše, zápovidem tvojím ziló priľižášče, ótrocy vopijáchu: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda.

Blahoslovénnaja prečístaja, dušý mojejá jázvy, i hrichóvnyja strúpy očísti, Bóha róždšaja íže nad vsími, otrokovíce čístaja, ot ďivíčeskija neiskusobráčnyja utróby: jehóže ďíti blahoslovíte , i prevoznosíte vo víki.

Svíta nezachodímaho bylá jesí prijátelišče vsečístaja, ďívstva dobrótami sijájušči: i vsích ozaríla jesí, Bohoródicu ťá ístinnuju ispovídajuščich ot duší, i vopijúščich: ďíti blahoslovíte, svjaščénnicy vospójte, i prevoznosíte jehó vo víki.

Sláva: Osvjáščšisja Dúchom svjatým, Bohoródice vseneporóčnaja, voístinnu prijála jesí vo utróbi beznačáľna Sýna i soprisnosúščna Otcú, v tebí čístaja voploščájema, vo blahoďijánije víroju vopijúščym: ďíti blahoslovíte, svjaščénnicy pójte, i prevoznosíte jehó vo víki.

I nýňi: Jáko Bóha róždši páče slóva i smýsla, sehó umolí prečístaja Bohomáti, býti blahouvítlivu nedostójnym nám vsím, vo strášnoje jehó i užásnoje prišéstvije, jehdá chóščet sudíti čelovíčeskomu jestestvú, nahím stojáščym vsím, i so stráchom sudímym.

[Písň 9]

irmós: Užasésja o sém nébo, i zemlí udivíšasja koncý, jáko Bóh javísja čelovíkom plótski, i črévo tvojé býsť prostránňijšeje nebés. Ťím ťá Bohoródicu, ánhelov i čelovík činonačálija veličájut.

Otvérženych víčnaho prebyvánija, i pádšich okajánno v smérť, páki nás prizvalá jesí, prečístaja Máti bývši izbáviteľa, i k préžnemu teščí spodóbila jesí otéčestvu: ťím ťá Bohomáti, neprestánno veličájem.

Udób Bohoródice, podážď mí prejtí žitijá vólnu napástej, i nastojánija strastéj, jáko blahá ukroťášči, i nastavľájušči k dobroďíteli nebésnaho šéstvija: da jáko blahodáteľnicu neprestánno veličáju ťá.

Sláva: Čístaja preslávnaja Máti Bóžija, pojúščyja ťá ľubóviju spasí ot napástej, molvú rišájušči mílostivno, jáko Bóha úbo róždši: vsjá, jelíko chóščeši tvoríti, tvoríši nevozbránno, i móžeši Ďívo. Ťímže ťá vsí veličájem.

I nýňi: Pobiždájuščuju jéresi júnošskija, čéstnúju cérkov pokaží, júže Christós Sýn tvój obrádovannaja, króviju čéstnóju svojéju jáko bláh sťažá, i spasé ot bíd i ot nasílija oderžáščaho nás, Vladýčice.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 7. Na horí preobrazílsja jesí, i jákože vmiščáchu učenicý tvojí, slávu tvojú, Christé Bóže, víďiša: da jehdá ťa úzrjat raspinájema, stradánije úbo urazumíjut vóľnoje, mírovi že propovíďat: jáko tý jesí voístinnu Ótčeje sijánije.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň