Malé povečerie 15.7.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródici. Hlás 4.

[Písň 1]

irmós: Otvérzu ustá mojá, i napólňatsja Dúcha, i slóvo otrýhnu caríci Máteri, i javľúsja svítlo toržestvúja, i vospojú rádujasja tojá čudesá.

Tý jedína zastuplénije, pribížišče i chraníteľnica rabóv tvojích jesí, Bohorodíteľnice čístaja. Sehó rádi pripádaju tí i zovú: spasí mja okajánnaho, jáko mílostiva.

Ďijánija skvérnaja sóvisť mojú ráňat, pred licém nosjáščuju sích obličénije: uskorí Vladýčice, i pómošč búdi mí, i préžde končíny izbávi, i spasí mja.

Sláva: Osvjátí Vladýčice, oskvernénnoje sérdce mojé, jáže presvjatóje Slóvo róždšaja, i súščaja vsích svjaťíjšaja výšnich síl, jedína vsepítaja.

I nýňi: Na ťá nadéždu mojehó spasénija vozložích, i k tebí blahoutróbňij víroju pribihóch: ne prézri mené nadéždo nenadéžnych, nižé javí mja obrádovanije bisóm.

[Písň 3]

irmós: Tvojá pisnoslóvcy Bohoródice, živýj i nezavístnyj istóčniče, lík sebí sovokúplšyja duchóvno utverdí, v božéstvenňij tvojéj slávi, vincév slávy spodóbi.

Rósu tvojehó blahoutróbija podážď mí preneporóčnaja čístaja, hrichóvnym znójem tájuščemu, i pečáľ samá ustužájušči mí, i rádosť božéstvennuju podajúšči.

Umá mojehó ťmú razruší Bohoródice, svítom íže v tebí, jáko blahája, i moľúsja, pokajánija mjá óbrazy utverdíti, jáko ščédra i mnohomílostiva, da spasájem ublažáju ťá.

Sláva: Kroplénijem mílosti tvojejá, Ďívo bohorádovannaja, úhlije pohasí mojích strastéj, i uhásšij svitíľnik sérdca mojehó vozžzí, zlatýj svíščniče vseneporóčnaja.

I nýňi: Potopľájet mjá volná hrichóvnaja, i búrja bezmístnych pomyšlénij: no umilosérdisja vseneporóčnaja, i rúku mí pómošči jáko mílostiva prostrí, da spasájem ublažáju ťá.

[Písň 4]

irmós: Neizsľídnyj Bóžij sovít, jéže ot Ďívy voploščénija, tebé výšňaho, prorók Avvakúm usmotrjája zovjáše: sláva síľi tvojéj Hóspodi.

Jáže vseprečúdnaja Máti Bóžija, vozsijáj mí pokajánija zarí, i razriší mrák okajánnyja mojejá duší, i otžení Ďívo, lukávaja pomyšlénija sérdca mojehó.

Ťá očistílišče vsích čelovíkov víroju moľú blahoslovénnaja, i prošú: mílostiva mí sudijú Sýna tvojehó sotvorí, jáko da chvalámi proslavľáju ťá.

Sláva: Smirénnoje jedína čístaja, i prokažénnoje sérdce mojé, nečístymi strastéj navedéniji, jáko vráč iscilí, i ot rukí bisóvskija ischití.

I nýňi: Hlahólom bohodochnovénnym préžde blažénnyj Avvakúm, hóru ťá čístuju i prisínnuju narečé, prišédšaho ot júha, i tobóju voploščájema Vladýčice, vozviščája javlénňijše.

[Písň 5]

irmós: Užasóšasja vsjáčeskaja o božéstvenňij slávi tvojéj: tý bo neiskusobráčnaja Ďívo, imíla jesí vo utróbi nad vsími Bóha, i rodilá jesí bezľítnaho Sýna, vsím vospivájuščym ťá mír podavájuščaja.

Umerščvlén strasťmí i pomyšléniji vseneporóčnaja, k ščedrótam tvojím pribiháju, i k téplomu tvojemú pritekáju Vladýčice, pokróvu i pómošči: jáže žízň jedína róždšaja, sérdce mojé oživí.

Orúžijem sňidéna mjá hrichóvnym, iscilí ďíjstvennoju tvojéju ľičbóju, jáže Spása róždšaja Hóspoda, kopijém ujázvlennaho mené rádi prečístaja, i ujazvívšaho sérdce zmíjevo.

Sláva: Umá mojehó uvračúj sokrušénija, preneporóčnaja, i iscilí strásti duší mojejá, i unýnija ťmú potrebí, jáko da vo chvaléniji ťá pojú prisnoblažénnuju, Bohoródice vsepítaja.

I nýňi: Hrózd vinohráda, jehóže vozrastí Ďívo na drévi vísjašča víďivši, vopijáše: čádo, mstó iskopáješi, pijánstvo otpuščája vrahóm vsúje raspénšym ťá, vo vsém dolhoterpilívaho.

[Písň 6]

irmós: Božéstvennoje sijé i vsečestnóje soveršájušče prázdnestvo, bohomúdriji Bohomátere, prijidíte rukámi vospléščim, ot nejá róždšahosja Bóha slávim.

Jáže jedína vsím pómošč, pomozí nám bídstvujuščym, i rúku podážď, i k pristánišču naprávi spasíteľnomu, jedína Bohoblahodátnaja.

Isťazánija mjá prečístaja, v čás strášnyj tý ischití, ot bisóv zlýja prélesti, i sudá, i ohňá, i ťmý, i múki.

Sláva: Pisnoslóvľu ťá vsepítaja, slávľu čestnája velíčija tvojá: tý že nečístych mjá strastéj svobodí, i víčnyja slávy spodóbi.

I nýňi: Píti ťá dólžni jesmý, no voístinnu po dostojániju ne móžem: ťímže pojém ťá, molčánijem čtúšče neskazánnoje, jéže na tebí Ďívo, soďíjannoje tájinstvo.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 4: Na kresťí ťa vozvýšena, jáko uzrí prečístaja tvojá Slóve Bóžij, Máterski rydájušči viščáše: čtó nóvoje i stránnoje sijé čúdo Sýne mój? Káko žízň vsích vkušáješi smérti, oživíti mértvyja choťá, jáko milosérd?

[Písň 7]

irmós: Ne poslužíša tvári bohomúdriji páče sozdávšaho, no óhnennoje preščénije múžeski poprávše, rádovachusja pojúšče: prepítyj otcév Hospóď i Bóh blahoslovén jesí.

Nepremínnaho róždši jedína Bohoblahodátnaja, molísja čístaja, desníceju jehó preminíti mój úm k lúčšym, ľúťi preminénnyj bisóvskimi iskušéniji.

Caríce Ďívo, róždšaja carjá Christá, uščédri i spasí mja, strasťmí preklonénaho: víroju utverdí, i nastávi mjá ko spasénija stezí, vírnych spasénije.

Sláva: Molítvennica mí búdi preneporóčnaja, k róždšemusja iz tebé: i ostavlénije ľútych dolhóv podážď mí, i cárstvija Bóžija božéstvennyj vchód, i píšči vosprijátija, i svíta pričástije.

I nýňi: Vseneporóčnaja Maríje, Ďívo neiskusobráčnaja čístaja, bezmírnaja bláhostiju, jáže Bóha plótiju róždšaja, tohó molí, vsjákija nás izbáviti pečáli i hrichá.

[Písň 8]

irmós: Ótroki blahočestívyja v peščí, roždestvó Bohoródičo spasló jésť: tohdá úbo obrazújemoje, nýňi že ďíjstvujemoje, vselénnuju vsjú vozdvizájet píti tebí: Hóspoda pójte ďilá, i prevoznosíte jehó vo vsjá víki.

Blúdno žitijé iždív, i vsjáku skvérnu soďílav, trepéšču sudíšča, trepéšču isťazánija, trepéšču i otvíta osuždénija mojehó: pomíluj dúšu mojú okajánnuju, čístaja, i préžde smérti prosviščénije mí podážď.

Na ťá vsjú nadéždu spasénija mojehó vozložích, Bohomáti neiskusobráčnaja, i tebé na pómošč prizyváju vsehdá: spasí mja ot pečálej, i napástej vrážijich, i razriší plenícy zól mojích, i ot víčnyja ťmý ischití mja.

Sláva: Javílasja jesí ánhel výšši, Bóha neizrečénno voplotívši: sehó úbo molí, Vladýčice vseneporóčnaja, plotskích iskušénij výššu býti mí, i sudá búduščaho izbávitisja Ďívo, i víčnyja múki.

I nýňi: Vód božéstvennych ispólni mjá Ďívo, jáže istóčnik vo črévi nosívšaja: izbávi ot hnója hrichóv mojích, i k žízni nastávi spasénija, čístaja, i unýnija duší mojejá okajánnyja otžení Ďívo, i ot bisóv izbávi.

[Písň 9]

irmós: Vsják zemnoródnyj da vzyhrájetsja dúchom prosviščájem, da toržestvújet že bezplótnych umóv jestestvó, počitájušči svjaščénnoje toržestvó Bohomátere, i da vopijét: rádujsja vseblažénnaja Bohoródice, čístaja prisnoďívo.

Razruší pážiť hrichá, oskvernénnyja mojejá duší i ťilesé, Bohorádovannaja prečístaja Vladýčice, síľnoju molítvoju, tvojéju, o vseneporóčnaja! Iscilénije dávši spasíteľnoje, Vladýčnij strách prečístyj.

Tý mňí prosviščénije, tý mi izbavlénije i rádovanije, tý pobórnica mojá, tý mojá sláva, i pochvalá, i nadéžda, i spasénije mojé jesí preneporóčnaja, i tebí vírno poklaňájusja, i vopijú ti: spasí mja okajánnaho rabá tvojehó, i ot ádovych vrát ischití mja.

Sláva: Spasí mja čístaja, Spása róždšaja vseščédraho, i uščédri rabá tvojehó, i k pokajánija putí nastávi, lukávaho soblázny ot sredý otžení, i tohó lovlénija izbávi mjá, i ohňá víčnaho, preneporóčnaja, ischití mja.

I nýňi: Plótiju jéže iz tebé, Slóvo preneporóčnaja oďíjavsja, voplotívsja že poživé v míri, jáko milosérd, prebýv ne chúždši, íže préžde bezplótnyj: i íže drévle vsích múčivšaho, božéstvennoju síloju nizloží.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák pázdnika

Kondák, hlás 8: Podóbstvovav velíkomu apóstolu Pávlu v sidínach, vseslávne Vladímire, vsjá jáko mladénčeskaja mudrovánija, jáže o ídoľich tščánija ostávľ, jáko múž soveršénnyj, ukrasílsja jesí božéstvennaho kreščénija bahrjaníceju: i nýňi Spásu Christú v veséliji predstojá, molí spastísja deržávy rossíjskija načáľnikom, i mnóžestvu vladómych.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň