Malé povečerie 3.7.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón presvjaťíj Bohoródici.

Hlás 3 [Písň 1]

irmós: Vódy drévle, mánijem božéstvennym, vo jedíno sónmišče sovokupívyj, i razďilívyj móre Izráiľteskim ľúdem, séj Bóh náš, preproslávlen jésť: tomú jedínomu poím, jáko proslávisja.

Jáko Máter Bóžiju ťá Dúchom božéstvennym, Otcá že blahovolénijem jávľšujusja, vírniji písňmi čístymi vinčájim, prečístaja Bohonevísto: i cilújem ťá píňmi so archánhelom, vo spasénije náše.

Ot rébr úbo Adámovych sozidájetsja Jéva, drévnim Bohozdánijem: ot utróby že Bohoródicy javísja Christós, sýj Bóh náš, vočelovíčsja neprelóžno, vrémenen býsť prevíčnyj.

Sláva: Íže Jévinu utróbu osúžď v pečálech, rodíti plodý v boľízni, vo črévo tvojé vselísja Ďívo čístaja, sýj Bóh náš, plótiju javísja páče slóva, i pramáternij razriší dólh.

I nýňi: V nečájanija hlubinú vpádše ťahotámi, priľížno zovém Bohorodítelnice k tebí: Vladýčice, pomozí potopľájemym ďíly lukávych prehrišénij, ťá bo jedínu ímamy nadéždu po Bózi.

[Písň 3]

irmós: Íže ot ne súščich vsjá privedýj, slóvom sozidájemaja, soveršájemaja Dúchom, vsederžíteľu výšnij, v ľubví tvojéj utverdí mené.

Ťá projavľáše žézl Aarónov, bez napojénija procvítšij, Bohoródice prečístaja, bez símene róždši voplóščšahosja Bóha nepreménno.

božéstvennyj óhň ťá nosjášču, jáko svitíľnik prečístaja, províďi prorók dúchom, blahouchánije nosjáščuju súščym v míri, i žízň víčnuju.

Sláva: Ko archánhelu pristúpim Havriílu, rádujsja, viščájušče Ďívi písňmi: tobóju bo razrišítsja osuždénija práďidňaja kľátva.

I nýňi: Ťá presvjatája Bohoródice, jáko sťínu spasénija imúšče hríšniji spasájemsja: ne prézri Vladýčice, i ne posramí náša molénija.

[Písň 4]

irmós: Položíl jesí k nám tvérduju ľubóv Hóspodi, jedinoródnaho bo tvojehó Sýna za ný na smérť dál jesí. Ťímže tí zovém blahodarjášče: sláva síľi tvojéj Hóspodi.

Hóru mýslennuju, dobroďítelej síň, Dúchom drévle Avvakúm bohovídno ťá víďiv, propovídaše prečístaja: jáko ot júha prišédša ot tebé Slóvo plóť prijémša.

Hóru ťá véliju nesikómuju Daniíl Dúchom víďi, ne novosikómu javľája čístotú ďívstva tvojehó Vladýčice: ot nejáže kámeň usičésja, Christós Slóvo, lésti nizlahája ídoľskija.

Sláva: Hóru ťá Davíd čúdnu i túčnu prorečé: jedinoródnyj bo ot Otcá Sýn v ťá blahovolí čístaja, vselítisja voploščájem. Ťím tí, rádujsja, dúchom zovém.

I nýňi: Vsjá blahája i téplaja zastúpnica súšči hríšnikom i smirénnym, Bohorodíteľnice prečístaja Vladýčice, ot bíd, i skorbéj, i hrichóv spasáj rabý tvojá.

[Písň 5]

irmós: Jáko víďi Isáia obrázno na prestóľi prevozneséna Bóha, ot ánhel slávy dorinosíma, o okajánnyj, vopijáše, áz: províďich bo voploščájema Bóha, svíta nevečérňa, i mírom vladýčestvujušča.

Izrastí žézl Jesséev cvít neuvjadájemyj, Ďíva Maríja Bóha beznačáľnaho, bez símene, ot Dúcha božéstvennaho i Ótča, cárstva deržávnaja jazýčeskaja obladávšaho, na nehóže jazýcy upováša.

Kňáz mírnyj priíde na prestól Davídov, cárstvuja iz tebé Bohoródice Bóh voploščájem: o čúdo! i bráň razríš, potčé kňázi moavítskija, i tebé róždšuju carícu pokazá.

Sláva: Neporóčnuju tvojú dobrótu, ot nejáže Christós v plóť oblečésja bez símene Ďívo, Isáia javľája, zovét vopijá: Hospóď slávy hrjadét na óblaci léhci, i prélesti ťmú othoňája, prosvitít nás.

I nýňi: Ot Dúcha svjáta začénši Slóvo jedinosúščnoje Otcú, Ďívo sijé rodilá jesí vo dvú jestestvú súšča, Bóha soveršénna i soveršénna čelovíka: jehóže víroju počitájem plotskóe javlénije.

[Písň 6]

irmós: Bézdna posľídňaja hrichóv obýde mjá, i isčezájet dúch mój: no prostrýj Vladýko vysókuju tvojú mýšcu, jáko Petrá mja upráviteľu spasí.

Ódr ťá písňmi premúdryj prednapisúet vsepítaja, na némže počí Bóh voploščájem vo ipostási iz tebé, i proslávi ťá, nesmísno raždájem.

Býsť Slóvu jáko izbránnaja, Ďívo vsepítaja, izbránnaja odéžda: jáko porfíru božéstvennuju iz tebé plóť prijém vocarísja, Bohoľípno oďíjavsja.

Sláva: Býsť sojedinénija božéstvennaho vmistílišče, Bohonevísto, zláta svitľíjši: tobóju bo býsť Bóh jáko čelovík, i besídova čelovíkom Bóh, jáko čelovík.

I nýňi: Umertví nečéstvujuščich v ťá, Ďívo vsepítaja, zlóby jéres: jáko závistiju tájut preslávnoje tvojehó óbraza víďašče podóbije.

Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 3: Ot teplotý víry vopijú ti Bohoródice, nedostójnymi ustý, i skvérnym sérdcem: spasí mja pohružénnaho hrichámi, uščédri umerščvlénnaho otčájanijem, da zovú ti spasájem: rádujsja Ďívo, christijánom pomóščnice.

[Písň 7]

irmós: Préžde óbrazu zlatómu, persídskomu čtílišču, ótrocy ne pokloníšasja, trijé pojúšče posreďí péšči: otcév Bóže blahoslovén jesí.

Kupiná i plámeň soobrázňi sovokúpľšesja, i netľínna obojá jávľšesja, ťá Ďívo jásno projavľájut: íbo rodilá jesí Bóha, i ďívstvuješi.

Runó i rosá Hedeónu vo izminéniji obrazújema, roždestvó tvojé predpíšut: tý bo jedína božéstvennoje Slóvo nósiši vo črévi, jáko dóžď, Ďívo Máti.

Sláva: Hrichá mojehó óhň páče hejénskaho, plámeň mňí soďivájet, síj uhasí čístaja, tvojéju mílostiju, pokajánijem mjá ko svítu nastavľájušči.

I nýňi: Tvojehó zráka javlénije Bohoródice prečístaja, čtúšče jáko pérvyj óbraz ťá, zastúpnicu prísno, i pokróv blahopremínen k Bóhu ímamy vsí.

[Písň 8]

irmós: Vavilónskaja péšč ótroki ne opalí, nižé Božestvá óhň Ďívu rastlí. Ťím so ótroki vírniji vozopijím: blahoslovíte ďilá Hospódňa Hóspoda.

Ťá otéc izvóli nevístu neiskusobráčnuju, jáko krín presvítlyj posreďí térnija obrít, svítlostiju dobróty blistájuščuju Dúchom božéstvennym, Sýnu v žilíšče.

Svjaťíjšuju výšnich síl Ďívu preneporóčnuju, bez razsuždénija slávľu jávi: tvorcá bo sích vo črévi ponesé, nesmísnym sojedinénijem plóť prijémša ot tebé.

Sláva: Ďívstvo nekrádomo Ďívo sochránši, Máti javílasja jesí Sýna Bóžija voístinnu, Otcá blahovolénijem nevísta bývši, i prijátelišče slávy Dúcha netľínno.

I nýňi: Íže jestestvóm neveščéstvennyj Bóh i nevídimyj, prósto i neizrečénno páče jestestvá raždájetsja čelovík ot svjatýja Ďívy, suhúb zrím vo jedínoj ipostási, v néjže vídim jésť pisáňmi.

[Písň 9]

irmós: Nóvoje čúdo i Bohoľípnoje: ďivíčeskuju bo dvér zatvorénuju jávi prochódit Hospóď, náh vo vchóďi, i plotonósec javísja vo ischóďi Bóh, i prebyvájet dvér zatvoréna. Sijú neizrečénno jáko Bohomáter veličájem.

Svjatáho kórene svját plód: neplódnyja bo, osvjaščénnyja zakónom Bóžijim Ótčijim, neuvjadájemuju žízň soveršájuščuju Bohoródica otrokovíca procvité: i rádujetsja Ánna, prijémši otročá v stárosti, Bóžiju Máter, júže slávim.

Nóvo roždestvó i bohovídno svjatáho tvojehó i Bohonósnaho čréva čístaja: v ném bo napisásja óbraz v čelovíka Ótčijim pérstom, Sýn voplóščsja svját Dúchom svjatým. Jehóže nesmísno jáko Bóha i čelovíka veličájem.

Sláva: Vopijét vsják súd na mjá: ďilá bo hrichóvnych ďijánij vópľ soďivájut mňí preťášče, i dušá vsjá vísť, ímiže preprína búdet, i trepéščet plámene hejénskaho: ot nehóže préžde koncá, molítvami tvojími izbávi mjá Vladýčice.

I nýňi: Po roždeství javísja netľínna čístaja: neizmínno bo ziždíteľa vsích plótiju, Bohoródice, rodilá jesí čelovíka páče jestestvá, Ótča suščestvá ne otstúpľša, i ábije prebýsť Ďíva Dúchom božéstvennym. Ťímže slávjašče ťá, písň soveršájem.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 3. Podóben: Ďíva dnés: Voskrésl jesí dnés iz hróba ščédre, i nás vozvél jesí ot vrát smértnych: dnés Adám likújet, i rádujetsja Jéva, vkúpi že i prorócy s patrijárchi vospivájut neprestánno božéstvennuju deržávu vlásti tvojejá.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň