Malé povečerie 2.7.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

kanón molébnyj presvjaťíj Bohoródici.

Hlás 2. [Písň 1]

irmós: Hrjadíte ľúdije, pojím písň Christú Bóhu, razďíľšemu móre, i nastávľšemu ľúdi, jáže izvedé iz rabóty jehípetskija: jáko proslávisja.

Žízni istóčnik jesí, Ďívo Máti čístaja, načáľnika i Hóspoda róždši, žízň vsjáčeskich, orošájušči víroju slavoslóvjaščyja ťá.

Ťá utverždénije i predstáteľnicu oboháščšesja ímamy, íže Bohoródicu prečístaja ispovídajuščiji ťá, ot trevolnénija žitijá vseneporóčnaja Ďívo spasájemsja.

Sláva: Jáže istóčnik bezsmértija róždši, ujázvlenaho mjá strasťmí otrokovíce iscilí i ohňá víčnaho ischití, jedína Bohoblahodátnaja.

I nýňi: Jáže vírnym pribížišče prisnodívo, deržávnaja pómošč pritekájuščym tí, ot vsjákija núždy i vréda soprotívnaho nás spasí.

[Písň 3]

irmós: Utverdí nás v tebí Hóspodi, drévom umerščvéj hrích, i strách tvój vsadí v serdcá nás pojúščich ťá.

Zlatúju jáko voístinnu kadíľnicu, i stámnu mánny, i božéstvennuju hóru, i palátu prekrásnu Bóžiju, ťá Ďívo imenújem.

Cérkov, i svjaščénnoje žilíšče Slóva súšči Bohoródice, prehrišénij očiščénije búdi mňí prísno, presvjatája Ďívo.

Sláva: Ni jazýk zémlen, ni úm bezplótnych, vozmóžet roždestvó tvojé skazáti: páče jestestvá bo i smýsla, Bohoródice, ziždíteľa rodilá jesí.

I nýňi: Utverždénije búdi i pribížišče i pokróv, Ďívo Bohorodíteľnice, víroju k tebí pribihájuščym, i Bóžiju ťá Máter ispovídajuščym.

[Písň 4]

irmós: Uslýšach Hóspodi, slávnoje tvojé smotrénije, i proslávich čelovikoľúbče, nepostižímuju tvojú sílu.

Ťá Bohoródice sťažáchom Christiáne pómošč véliju, ot ľútych bíd nás ischití.

Neiskusobráčnaja Vladýčice, jáže Bóha vo utróbi začénši, napástej i pečálej vsích nás izbávi.

Sláva: Nepobidímuju sťínu ťá, i deržávnuju nadéždu Bohoródice, vírniji sťažáchom v napástech čístaja.

I nýňi: Molítvu tvojú Vladýčice, jáko tvérd stepéň sťažávše, razlíčnych skorbéj izbavľájemsja.

[Písň 5]

irmós: Svíta podáteľu, i vikóv tvórče Hóspodi, vo svíťi tvojích poveľínij nastávi nás: rázvi bo tebé inóho Bóha ne znájem.

Voploščénna iz tebé, Bohorodíteľnice, vírniji poznáchom, bez símene Sýna roždénna, Bóha ístinna, i čelovíka jestestvóm: ťímže ťá slávim.

Pod króv tvój i zastuplénije, prečístaja, vírniji vsehdá pribihájušče víroju, izbavľájemsja tobóju Bohoródice, vsjákaho ťážkaho našéstvija.

Sláva: Izbávi nás ot napástej, i búri pomyšlénij, prečístaja, vsjákaho hňíva, vsjákaho hrichá, hláda že i hubíteľstva, i víčnaho, Ďívo, mučénija.

I nýňi: Zastúpnica náša i spasénije i nadéžda Vladýčice, christiján súšči, spasí ľubóviju ťá prísno vírno vospivájuščich, Ďívo vsepítaja.

[Písň 6]

irmós: V bézdňi hrichóvňij vaľájasja, neizsľídnuju milosérdija tvojehó prizyváju bézdnu: ot tlí, Bóže, mjá vozvedí.

Íže vóleju vsjá soďivájaj, v ložesná neiskusobráčnyja vóleju vselívsja, tléju boľáščyja netľínijem obohatív, jáko milosérd.

Výšša výšnich síl, i svjaťíjša jesí vseneporóčnaja, páče jestestvá vmíščši nevmistímoje Slóvo v ložesná tvojá.

Sláva: Na putí žitijá zabluždénnaho mjá, i bezpútijem částo pádajušča vo hrisích, Vladýčice, k pokajánija stezjám nastávi.

I nýňi: Ne prézri čístaja moľbý náša, na ťá polóžšich nadéždu ráb tvojích: pribížišče bo Vladýčice, i dušám očiščénije jesí.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva, i nýňi:

Sidálen, hlás 2: Slóvo bez símene začalá jesí, Sýna že jedínaho Christá rodilá jesí: tý bo rodí nóvo otročá ziždíteľa tvojehó. Ťím ťá Bohoródice, veličájem.

[Písň 7]

irmós: Óbrazu zlatómu na póli deíri služímu, trijé tvoí ótrocy nebrehóša bezbóžnaho veľínija: posreďí že ohňá vvérženi, orošájemi pojáchu: blahoslovén jesí Bóže otéc nášich.

Otcú sojestéstvenna razúmnaho Sýna, síloju Dúcha presvjatáho voplotíla jesí Bohoblahodátnaja Vladýčice. Sehó úbo neprestánno molí, uščédriti pojúščyja: blahoslovénnaja, jáže Bóha plótiju róždšaja.

Ďívo čístaja, neiskusobráčnaja, svjatája blahoslovénnaja, pádajuščich ispravlénije, sohrišájuščich izbavlénije: spasí mja blúdnaho, spasí, Sýnu tvojemú zovúšča: blahoslovénnaja, jáže Bóha plótiju róždšaja.

Sláva: Pristánišče tvérdo, predstáteľnica strášna, i sťiná neoboríma, v núždach bídstvujuščym, i oburevájemym v pečáli, i jáže k Sýnu tvojemú molítvami, Bohoródice súšči, ot mnohoobráznych iskušénij spasí rabý tvojá.

I nýňi: Jáže jedíno upovánije, i pómošč vírnych Bohorodíteľnice, potščísja pomoščí rabóm tvojím, pohružájemym skorbmí, otvsjúdu nedoumíjemym, i v boľíznech súščym, i pribihájuščym k tebí ľubóviju duší.

[Písň 8]

irmós: V péšč óhnennuju ko otrokóm jevréjskim snizšédšaho, i plámeň v rósu prelóžšaho Bóha, pójte ďilá jáko Hóspoda, i prevoznosíte vo vsjá víki.

Živýj súščij istóčnik, jáko vódu žízni róždši, dúšu mojú istájavšuju hrichá plámenem, Ďívo Bohoródice, orosí, da ťá slávľu vo vsjá víki.

Umerščvlénnych, i k pérsti smértňij i tľínňij svedénnych, vozstávila jesí jedína, načáľnika žízni róždši Christá Bóha nášeho, Vladýčice Ďívo čístaja i blahoslovénnaja.

Sláva: Izbávi mjá Vladýčice čístaja, víčnaho ohňá i osuždénija, i izmí mja ot čelovík zlotvorjáščich, i íščuščich zapjáti mňí: jáko da ublažáju ťá prísno, júže vsjá tvár božéstvenňi ublažájet.

I nýňi: V podóbiji plóti prebožéstvennyj iz tebé víďin býsť, čístaja Ďívo: jehóže neprestánno molí, pomílovati nás v zlóbi živúščich, i trepéščuščich víčnujuščaho mučénija.

[Písň 9]

irmós: Ot Bóha Bóha Slóva, neizrečénnoju múdrostiju, prišédšaho obnovíti Adáma, jádiju v tľínije pádšaho ľúťi, ot svjatýja Ďívy neizrečénno voplotívšahosja nás rádi, vírniji jedinomúdrenno písňmi veličájem.

Čelovikoľúbija božéstvennaho spodóbi mjá otrokovíce, jáže jedína čelovikoľúbca Bóha plóť ot tebé vzaimovávša, i neizhlahólanno róždšaja, izbávi mjá búduščaho plámene, i múki vsjákija, ľubóviju ťá slávjaščaho.

Jáko krípkuju zastúpnicu, jáko nadéždu i sťínu i osnovánije, i pokróv tvérd, i nepobidímo utverždénije, i nebúrno pristánišče, i jedinoderžávnoje pribížišče sťažávše ťá vsí spasájemsja prepítaja.

Sláva: Ďitorodíteľnice Ďívo, duší mojejá óblaki otžení: i podáj čísto uzríti Vladýčice, spasíteľnuju dobrótu, vozsijávšuju neizhlahólanno iz tvojejá presvjatýja utróby, vo svít jazýkov prepítaja.

I nýňi: Svít róždšaja božéstvennyj, mnóhimi strasťmí naviďínija pomračénnoje sérdce mojé, i pómysl očuždájuščich, prosvití otrokovíce, kápľu mí podajúšči prísno sléz, skvérny hrichá Ďívo, očiščájuščuju mí.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 4. Podóben: Voznesýjsja: Oďijánije vsím vírnym netľínija, Bohoblahodátnaja čístaja, darovála jesí, svjaščénnuju rízu tvojú, jéjuže svjaščénnoje ťílo tvojé pokryvála jesí, pokróve vsích čelovíkov. Jejáže položénije prázdnujem ľubóviju, i vopijém so stráchom tí, čístaja: rádujsja, Ďívo, Christián pochvaló.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň