Malé povečerie 17.1.

Jeréj: Blahoslovén Boh náš vsehdá nýňi i prísno i vo víki vikóv.

(ášče že ňísť jeréja moľáščasja, načinájem: M**olítvami svjatých otéc nášich, Hóspodi Iisúse Christé Bóže náš, pomíluj nás.)

I mý: Amíň.

Sláva Tebí Bože náš, sláva Tebí.

Carjú nebésnyj, uťišiteľu, dúše ístiny, íže vezďí sýj i vsjá ispolňájaj, sokróvišče blahích i žízni podáteľu, priidí i vselísja v ný, i očísti ný ot vsjákija skvérny, i spasí, bláže, dúšy náša.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Amíň.

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Hóspodi, pomíluj. (6x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Priidíte, poklonímsja carévi nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, Christú, carévi, nášemu Bóhu.

Priidíte, poklonímsja, i pripadém samomú Hóspodu Iisúsu Christú, carévi i Bóhu nášemu.

Psalóm 50

Pomíluj mja, Bóže, po velícij mílosti tvojéj. – I po mnóžestvu ščedrót tvojích očísti bezzakónije mojé. – Najpáče omýj mja ot bezzakónija mojehó, i ot hrichá mojehó očísti mja. – Jáko bezzakónije mojé az znáju, i hrich moj predomnóju jesť výnu. – Tebí jedínomu sohriších i lukávoje pred tobóju sotvorích, jáko da opravdíšisja vo slovesích tvojích, i pobidíši vnehdá sudíti ti. – Se bo v bezzakónijich začát jesm, i vo hrisích rodí mja máti mojá. – Se bo ístinu vozľubíl jesí: bezvístnaja i tájnaja premúdrosti tvojejá javíl mi jesí. – Okropíši mja yssópom i očíščusja, omýješi mja, i páče sňíha obíľusja. – Slúchu mojemú dási rádosť i vesélije, vozrádujutsja kósti smirénnyja. – Otvratí licé tvojé ot hrich mojích: i vsja bezzakónija mojá očísti. – Sérdce čísto sozíždi vo mňi, Bóže, i duch prav obnoví vo utróbi mojéj. – Ne otvérži mené ot licá tvojehó, i Dúcha tvojehó svjatáho ne ottimí ot mené. – Vozdážď mi rádosť spasénija tvojehó, i Dúchom vladýčnym utverdí mja. – Naučú bezzakónnyja putém tvojím, i nečestíviji k tebí obraťátsja. – Izbávi mja ot krovéj, Bóže, Bóže, spasénija mojehó: vozrádujetsja jazýk moj právďi tvojéj. – Hóspodi ustňí mojí otvérzeši, i ustá mojá vozvisťát chválu tvojú. – Jáko ašče by voschoťíl jesí žértvy dal bych úbo, vsesožžénija ne blahovolíši. – Žértva Bóhu duch sokrušén: sérdca sokrušénna i smirénna Boh ne uničižít. – Ublaží, Hóspodi, blahovolénijem tvojím Sijóna, i da soziždutsja sťíny Jerusalímskija. – Tohdá blahovolíši žértvu právdy, voznošénije i vsesožžehajémaja, tohdá vozložát na oltár tvoj telcý.

Psalóm 69:

Bóže v pómošč mojú voňmí, Hóspodi, pomoščí mi potščísja. – Da postyďátsja i posrámjatsja, íščuščiji duší mojejá. – Da vozvraťátsja vspjať i postyďátsja, choťáščiji mi zlája. – Da vozvraťátsja ábije styďáščesja, hlahóľuščiji mňi: bláhože bláhože. – Da vozrádujutsja i vozveseľátsja o tebí vsi íščuščiji tebé Bóže, i da hlahóľut výnu: da vozvelíčitsja Hospoď, ľúbjaščiji spasénije tvojé. – Az že nišč jesm i ubóh, Bóže, pomozí mi. –Pomóščnik moj i izbáviteľ moj jesí ty, Hóspodi, * ne zakosní.

Psalóm 142:

Hóspodi uslýši molítvu mojú, vnuší molénije mojé vo ístiňi tvojéj, uslýši mja vo právďi tvojej. – I ne vnídi v súd s rabóm tvojím, jáko ne opravdítsja pred tobóju vsjak živýj. – Jáko pohná vrah dúšu mojú, smiríl jesť vo zémľu živót moj. – Posadíl mja jesť v témnych jako mértvyja víka, i uný vo mňi duch moj: vo mňi smjatésja sérdce mojé. – Pomjanúch dni drévnyja: poučíchsja vo vsich ďíľich tvojích, vo tvorénijich rukú tvojéju poučáchsja. – Vozďích k tebí rúci mojí, dušá mojá jako zémľa bezvódnaja tebí. – Skóro uslýši mja, Hóspodi, isčezé duch moj. – Neotvratí licá tvojehó ot mené, i upodóbľusja nischoďáščym v rov. – Slýšanu sotvorí mňi zaútra mílosť tvojú, jáko na ťa upovách. – Skaží mňi, Hóspodi puť vo oňže pojdú, jáko k tebí vzjach dúšu mojú. – Izmí mja ot vrah mojích, Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. – Duch tvoj blahíj nastávit mja na zémľu právu, ímene tvojehó rádi, Hóspodi, živíši mja právdoju tvojéju. – Izvedéši ot pečáli dúšu mojú, i mílostiju tvojéju potrebíši vrahí mojá. – I pohubíši vsja stužájuščyja duší mojéj, jáko áz rab tvoj jésm. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Uslýši mja Hóspodi v právďi tvojéj, i ne vnídi v sud s rabóm tvojím. – Duch tvoj blahíj,* nastávit mja na zémľu právu.

Male slavoslóvije

Sláva vo výšnich Bóhu, i na zemlí mir, vo čelovícich blahovolénije. Chválim ťa, blahoslovím ťa, kláňajemtisja, slavoslóvim ťa. - Blahodarím ťa, velikíja rádi slávy tvojejá, Hóspodi, Cárju nebésnyj. - Bóže Otče vsederžíteľu, Hóspodi, Sýne jedinoródnyj Isúse Christé, i Svjatýj Dúše, Hóspodi Bóže. - Áhnče Bóžij, Sýne Otč. - Vzémľaj hrich míra, pomíluj nas.- Vzémľaj hrichí míra, prijmí molítvy náša. - Siďáj odesnúju Otcá, pomíluj nás. - Jáko ty jedín svjat, ty jedín Hóspoď, Isús Christós, vo slávu Bóha Otcá, amíň. - Na vsjak deň blahoslovím ťa, i voschválim ímja tvojé vo vik, i vo vik víka. - Hóspodi, pribížišče byl jesí nam, vo rod i rod. - Az rich, Hóspodi, pomíluj mja, i iscilí dúšu mojú, jáko sohriších tebí. - Hóspodi, k tebí pribihóch, naučí mja tvoríti vóľu tvojú, jáko ty jesí Bóh moj. - Jáko u tebé jesť istóčnik životá, vo svíťi tvojém úzrim svít. - Probávi mílosť tvojú víduščym ťa. - Spodóbi, Hóspodi, v nošč sijú, bez hrichá sochranítisja nám. - Blahoslovén jesí, Hóspodi Bóže Otéc nášich, i chváľno i proslávlenno ímja tvojé vo víki, amíň. - Búdi, Hóspodi, mílosť tvojá na nás, jákože upováchom na ťa. - Blahoslovén jesí, Hóspodi, naučí nás opravdánijem tvojím. - Blahoslovén jesí, Vladýko, vrazumí nás opravdánijem tvojím. Blahoslovén jesí, Svjatýj, prosvití nás opravdániji tvojími. - Hóspodi, mílosť tvojá vo vík, ďil rukú tvojejú ne prézri.- Tebí podobájet chvalá, tebí podobájet pínije.- Tebí sláva podobájet, Otcú i Sýnu i Svjatómu Dúchu - I nýňi i prísno,* i vo víki vikóv, amíň

Víruju vo jedínaho Bóha Otcá, vsederžíteľa, tvorcá néba i zemlí, vídimych že vsich i nevídimych. – I v jedínaho Hóspoda Isúsa Christá Sýna Bóžija * jedinoródnaho, iže ot Otcá roždénnaho préžde vsich vik. – Svíta ot svíta, Boha ístinna ot Boha ístinna, * roždénna, nesotvorénna, jedinosúščna Otcú, ímže vsja býša. – Nas ďíľa čelovik, i nášeho rádi spasénija sšédšaho s nebés, * i voplotívšahosja ot Dúcha svjáta, i Maríji Ďívy, i vočelovíčšasja. – Raspjátaho že za ny pri Pontíjsťim Piláťi, i stradávša i pohrebénna, * – i voskrésšaho v tréťij deň po pisánijem. – I vozšédšaho na nebesá, i siďáščaho odesnúju Otcá, * i páki hrjadúščaho so slávoju sudíti živým i mértvym, jehóže cárstviju ne búdet koncá. – I v Dúcha Svjatáho, Hóspoda životvorjáščaho, * iže ot Otcá [i Sýna] ischoďáščaho – Iže so Otcém i Sýnom spoklaňájema i soslávima, * hlahólavšaho Proróki. – Vo jedínu, svjatúju, sobórnuju i apostolskuju Cérkov. – Ispovíduju jedíno kreščénije * vo ostavlénije hrichóv. – Čáju voskresénija mértvych. * I žízňi búduščaho víka. Amíň.

Táže: Kanón molébnyj presvjaťíj Bohoródici, hlás 1.

[Písň 1]

irmós: Tvojá pobidíteľnaja desníca, Bohoľípno v kríposti proslávisja: tá bo bezsmértne, jáko vsemohúščaja, protívnyja sotré, Izráiľťanom púť hlubiný novosoďílavšaja.

Neizhlahólanno začalá jesí Bóha, i páče jestestvá rodilá jesí Vladýčice prečístaja, zemnýja ot prehrišénij izmínšaho. Ťímže moľú ťa: mnóhich mjá prehrišénij izbávi.

Pučínoju pohružájem, bidámi hrichóv neizčétnych, i skorbéj, no okormlénijem tvojím síľnym, i molítvoju vseneporóčnaja, k tišiňí božéstvenňij pokajánija naprávi.

Sláva: Vsejá mojejá žízni predstáteľnice, ot bíd mnóhich izbávi mjá, da blahodárstvennyj hlás vospiváju tí Bohoródice čístaja, i búduščija mjá ischití múki.

I nýňi: obstojáteľnaja nachoždénija, i napástej búrju utolí Máti vseneporóčnaja, izbáviteľa i ziždíteľa i Bóha nášeho, blahodáť spasénija i očiščénija mí podajúšči.

[Písň 3]

irmós: Jedíne vídyj čelovíčeskaho suščestvá némošč, i mílostivno v né voobrážsja, prepojáši mjá s vysotý síloju, jéže vopíti tebí svjatýj: oduševlénnyj chráme neizrečénnyja slávy tvojejá, čelovikoľúbče.

Viďínije zráka tvojehó čístaho, ánhelom úbo sládostno, čelovíkom že jésť spasíteľno, duchovóm že lukávstvija strášno: jéže víroju počitájušče i cilújušče Bohoródice, dúšu prosviščájem.

Krovmí iz tebé ďívčeskimi, plóť svojú obloží soďíteľ i Hospóď: jehóže molí vseneporóčnaja, rastľívša mjá bezmístnymi ďijáňmi, uščédriti za neizrečénnuju mílosť.

Sláva: Žízni sťažáv ťá chraníteľnicu, i sťínu neoborímu, i po končíňi pokróv ťá obristí, i zastúpnicu nepobidímu, k Bóhu vvoďášču, i živót podajúšču víčnyj, i slávu, preneporóčnaja.

I nýňi: Začátije bezsímenno čístaja, i roždestvó netľínno: Bóh bo bí jávi roždéjsja, čelovíčeskaho jestestvá padénije prizyvája. Ťímže Bohoródicu ťá ístinnuju i súščuju vospivájem.

[Písň 4]

irmós: Hóru ťá blahodátiju Bóžijeju priosinénnuju, prozorlívyma Avvakúm usmotrív očíma, iz tebé izýti Izráilevu provozhlašáše svjatómu, vo spasénije náše i obnovlénije.

Neuderžánnoje stremlénije k zlú vlečét mjá, ďíjstvijem vrahá, i obýčajem lukávym: pomozí mi Vladýčice, da ne do koncá vsepáhubnyj napadét na mjá, smértiju vozbraňája mí k pokajániju.

Vsé vrémja životá mojehó iždích v bluďích zlých, i jázvach ľútych, i nýňi vedút smirénnuju dúšu mojú sích ďílateli: Bohorodíteľnice Ďívo pomozí mi.

Sláva: Uslýši hlás mój boľíznennyj vseneporóčnaja, íže iz hlubiný duší privnošáju stenáňmi, i razrišénije podážď mí dolhóv, íchže soďíjach okajánnyj mýsliju, i nrávom nesmýslennym.

I nýňi: Vladýčice míra Bohoródice, pomozí mi, prelukávyj vráh pohloščájet mjá zíľňi ľútymi vospominániji i pomyšléniji, jáže ot Bóha mjá razlučájut. ne ostávi úbo mené, nižé prézri.

[Písň 5]

irmós: Prosvitívyj sijánijem prišéstvija tvojehó Christé, i osvitívyj krestóm tvojím míra koncý, serdcá prosvití svítom tvojehó Bohorazúmija, pravoslávno pojúščich ťá.

Sé hotóvu ko spaséniju pómošč sťažách, sehó rádi tebí pripádaju, i zovú so slezámi: Bohoródice, izbávi mjá ot stríl čuždáho, i búduščaho isťazánija.

Tý kríposť mojá, tý pochvalá i rádovanije, i chraníteľnica mí jesí, i zastuplénije, i pribížišče, i predstáteľnica nepobidíma, presvjatája Bohoródice Ďívo. Ťímže spasí rabá tvojehó.

Sláva: Oskvérnšujusja okajánnuju mojú dúšu strasťmí, okroplénijem božéstvennyja tvojejá molítvy očísti, Bohoródice prečístaja, podajúšči spasénija tvojehó svítluju odéždu.

I nýňi: V žízni mojéj tvérdoje mí okormlénije jesí, trevolnénija izbavľájušči mnóhich obstojánij, i vo ischóďi mojém, moľú ťa, predstáni mí spasájušči, Máti Christá Bóha.

[Písň 6]

irmós: Obýde nás posľídňaja bézdna, ňísť izbavľájaj, vminíchomsja jáko óvcy zakolénija, spasí ľúdi tvojá Bóže náš: tý bo kríposť nemoščstvújuščich i ispravlénije.

Beznevístnaja Bohorodíteľnice prečístaja, rúku tvojú prostrí mi, i ischíti iz hlubiný zól, jáže bezúmijem ischodátaich mojéj duší strástňij preokajánnyj.

Vostáni čístaja na pómošč rabú tvojemú, imúščemu nadéždu svojú s Bohom, k tvojemú zastupléniju nepobidímomu: da ne vráh vozmóh, vózmet i pohubít mjá.

Sláva: Boľáščich cilíteľnicu, pádajuščich vostánije, sohrišájuščich očiščénije, Bohoródice, tebé moľú, so slezámi pripádaju, i zovú ti: jáko siľná, samá mja spasí pohibájuščaho.

I nýňi: Pomíluj čístaja, smirénnuju mojú dúšu, predvarí i voschíti, izjémľušči jú ot lukávaho: tščítsja bo v própasť posláti jú zlých rádi, jáže ľínosť mnóhaja soďíla.

Táže, Hóspodi pomíluj, tríždy. Sláva: i nýňi:

Sidálen, hlás 1. Podóben: Hrób tvój spáse: Molítvennicu ko Hóspodu sťažáchom ťá vsí čístaja, i pritekájem v cérkov tvojú svjatúju, prosjášče pómošči ot tebé prisnoďívo: izbávi úbo nás ot bisóvskija zlóby i mučénija, i osuždénija strášnaho, ťá blažáščyja.

[Písň 7]

irmós: Tebé úmnuju Bohoródice, péšč razsmotrjájem vírniji: jákože bo ótroki spasé trí prevoznosímyj, mír obnoví, vo črévi tvojém vsecíl, chváľnyj otcév Bóh, i preproslávlen.

Božéstvennaja skínija Vladýci bylá jesí, jáko začénši vo črévi, i róždši sehó plótiju, jedína neporóčnaja. Ťímže nás izbávi strastéj, i boľíznej, i skorbéj, i dolhóv: íbo ímaši kríposť i sílu mnóhu.

Ustávi čístaja, boľízň nesterpímuju, preokajánnyja mojejá duší, rádosť mí ístinnuju Vladýčice podajúšči, rišášči prehrišénij mojích mnóhich mútnuju volnú: tý bo mí jesí pribížišče i izbavlénije.

Sláva: Vsé na ťá upovánije položích spasénija mojehó: ťá bo sťažách pómošč, i nepoborím stólp, i utverždénije, i tvérdosti izviščénije, i tobóju cárstvo polučíti naďíjusja Vladýčice.

I nýňi: Vostók sólnca bylá jesí slávy Vladýčice čístaja: tobóju bo javléjsja, vsjá svobodí ťmý i nevíďinija, i smrádnych prehrišénij. Ťímže vopijú ti: vňišnija mjá ťmý svobodí.

[Písň 8]

irmós: V peščí ótrocy Izráilevy, jákože v horníľi dobrótoju blahočéstija, čisťíe zláta bleščáchusja, hlahóľušče: blahoslovíte vsjá ďilá Hospódňa Hóspoda, pójte i prevoznosíte vo vsjá víki.

Strastéj smuščénije ľúťi oskorbľájet dúšu mojú Bohoródice: tišiný že i míra jáže vinóvnika čístaja, i podáteľa róždši, v mírňi ustrojéniji sobľudájušči, tíchostnyja mjá ispólni rádosti i vesélija.

Spasénija chodátaica nám javílasja jesí Bohoródice, róždšaja Spása i Vladýku vsjáčeskich. Ťímže moľú ťá: spasénija spodóbi smirénnuju mojú dúšu, pisnoslóviti ťá vírno vo vsjá víki.

Sláva: Jáže ziždíteľa vsích i Bóha neizhlahólanno začénši, spasí mja ot tlí, i vsjákaho iskušénija, i daváj vopíti prísno: blahoslovíte vsjá ďilá Hóspoda, pójte i prevoznosíte jehó vo víki.

I nýňi: Vsjáčeskich ziždíteľa i Bóha rodilá jesí Ďívo, jehóže molí, darováti prihrešénij očiščénije, i skorbéj izbavlénije i napástej, i víčnaho ohňá, i osuždénija, slavoslóvjaščym neprestánno tvojú slávu.

[Písň 9]

irmós: Óbraz čístaho roždestvá tvojehó, ohnepalímaja kupiná pokazá neopáľnaja: i nýňi na nás napástej svirípejuščuju uhasíti mólimsja péšč, da ťá Bohoródice neprestánno veličájem.

Máti Bóžija vseneporóčnaja, mílostivnuju tvojú utróbu mňí otvérzi, i ot úst mýslennaho vólka izbávi mjá, íščuščaho pohubíti i rastlíti mjá: pomíluj, moľú ťa, ne vozvratí mené posrámlena rabá tvojehó.

Vsejá mojejá žízni búdi predstáteľnica, i tvérdoje zastuplénije. i izbávi mjá vsečístaja, mnóhich napástej i pečálej, i vrahóv jazykobólija, no i ohňá víčnaho izbávi mjá.

Sláva: Jedína boľáščich posiščénije: jedína pádšich ispravlénije Vladýčice: jedína k Bóhu rukovodíteľnica i vchód: jedína chodátaica víčnych bláh, pomíluj mjá jedínaho, páče vsích sohrišívšaho.

I nýňi: Prijimí mojú sléznuju nýňi molítvu, i podážď mí ostavlénije sohrišénij, i mnóhich zlých, jáže soďijach, Bohoródice, vsepítaja Vladýčice: do koncá bo pohibáju ot bezmírnaho otčájanija.

Dostójno jésť jáko vo ístinu blažíti ťá Bohoródicu, prisnoblažénnuju i preneporóčnuju i Máter Bóha nášeho. Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Svjatýj Bóže, svjatýj krípkij, svjatýj bezsmértnyj, pomíluj nás. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Presvjatája Tróice pomíluj nás: Hóspodi, očísti hrichí náša: Vladýko, prostí bezzakónija náša: svjatýj, posití, i iscilí némošči náša, ímene Tvojehó rádi.

Hóspodi, pomíluj. (3x)

Sláva Otcú, i Sýnu, i Svjatómu Dúchu.

I nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Ótče naš, íže jesí na nebesích, da svjatítsja ímja Tvojé, da priídet cárstvije Tvojé: da búdet vóľa Tvojá, jáko na nebesí i na zemlí. Chľíb náš nasúščnyj dážď nám dnés, i ostávi nám dólhi náša, jákože i mý ostavľájem dolžnikóm nášym: i ne vvedí nás vo iskušénije, no izbávi nás ot lukávaho.

Jeréj: Jáko tvojé jesť cárstvo, i síla, i sláva, Otcá i Sýna, i Svjatáho Dúcha, nýňi, i prísno, i vo víki vikóv.

Kondák, hlás 2. Podóben: Výšnich iščjá: Žitéjskija molvý otrínuv, bezmólvno žitijé skončál jesí, Krestíteľa podražájaj vsjákim óbrazom prepodóbňijšij: s ním úbo ťá počitájem, otcév načáľniče Antónije.

Hóspodi pomíliuj 40x

Molitva: Íže na vsjákoje vrémja i na vsjákij čas, na nebesí i na zemlí poklaňajemyj i slávimyj, Bóže blahíj, dolhoterpilívyj i mnohomílos-tivyj, právednyja ľubjáj, i hríšnyja mílujaj, vsjá zovýj ko spaséniju, obiščánija rádi búduščich blah: sám, Hóspodi, priimí í náša v čás séj molítvy, i isprávi živót naš, k zápovidem tvojím dúšy náša osvjatí, ťilesa očísti, pomyšlénija isprávi, rázum ucilomúdri, i istrézvi, i izbávi nás ot vsjákija skórbi, zól i boľíznej, i ohradí nas svjatými ánhely tvojími, jáko da opolčénijem ich sobľudájemi í nastavľájemi, dostíhnem v jedínstvo víry, i v rázum neprikosnovénnyja tvojejá slávy: jáko blahoslovén jesí vo víki vikóv, amiň.

Hóspodi pomiluj 3x.

Sláva: I nýňi:

Čestňíjšuju Cheruvím i slávňijšuju bez srávnenija Serafím, bez istľínija Bóha Slóva róždšuju súščuju Bohoródicu ťá veličájem.

Ímenem Hóspodnim blahoslovi ótče.

Svj. Bóže, uščédri my, i blahosloví ny, prosvití licé tvojé na ny, í pomíluj ny.

Ľ.: Amiň.

Molítva: Neskvérnaja, nebláznaja, netľínnaja, prečístaja Ďívo, Bohonevísto Vladýčice, Bóha Slóva čelovíkom preslávnym tvojím roždestvóm sojedinívšaja, i odpádšeje jestestvó róda nášeho nebésnym sovokúpľšaja: Nenadéždnych jedína nadéždo, i pobiždájemych pomóščnice, hotóvoje zastuplénije k tebí pribihájuščych, i vsích christiján pribížišče: Ne hnušájsja mené hríšnaho i skvérnaho, skvérnymi pómysly, i slovesý, i ďijáňmi vsehó sebé nepotrébna sotvóršaho, i slastém i unýniju, ľínosti nrávom, rabá bývšaho. No jáko čelovikoľubívaho Bóha Máti, čelovikoľúbňi umilosérdisja o mňí hríšňim i blúdňim, i prijmí mojé ot skvérnych ustén prinosímoje tebí molénije, i tvojehó Sýna, i našého Vladýku i Hóspoda, máternym tvojím derznovénijem objémši, umolí, da otvérzet i mňí čelovikoľúbnoje milosérdije svojejá báhosti, i prezrív mojá bezčíslennaja sohrišénija, obratít mjá na pokajánije, i svojích zápovidej ďílateľa iskúsna javít mjá. Predstáni mňí prísno, jáko mílostivaja, i milosérdaja, i blahoľubívaja, v nastojáščej séj žízni téplaja predstáteľnice i pomóščnice, soprotívnych polkí othoňájušči, i ko spaséniju nastavľájušči mjá: I vo vrémja ischóda mojehó okajánnuju dúšu sobľudájušči, i témnyja óbrazy lukavých bisóv daléče ot nejá otrivájušči: V strášnyj že déň právednaho sudá víčnyja mjá izbavľájušči mukí, i neizrečénnyja slávy tvojehó Sýna i Bóha našehó nasľídnika mjá javľájušči. Júže i da ulučú, Vladýčice mojá presvjatája Bohoródice, tvojehó rádi chodátajstva i zastuplénnija, blahodátiju i čelovikoľúbijem jedinoródnaho Sýna tvojehó, Hóspoda i Bóha i Spása nášeho Isúsa Christá: Jemúže podobájet vsjákaja sláva, čésť i poklonénije, so beznačáľnym jehó otcém, i presvjatým i blahím i životvorjáščim jeho Dúchom, nýňi i prísno i vo víki vikóv Amíň.

Táže: I dážď nám Vladýko, na són hrjadúščym pokój duší, i ťíla i sochraní nás ot mráčnaho sná hrichóvnaho, i ot vsjákaho témnaho sladostrástija. Utiší stremlénija strastéj, uhasí ražžénnyja stríly lukávaho, jáže na ný lukávno dvížimyja, i vostánije plóti nášeja utolí, i vsjákoje zemnóje i véščnoje náše mudrovánije uspí. I dáruj nám Bóže, bódr úm, i cilomúdr pómysl, sérdce trezvjáščejesja, són lehók, i vsjákaho sataniná mečtánija neiskúsen. Vozstávi že nás vo vrémja molítvy, utverždénnych v zápovidech tvojích, i pámjať sudéb tvojích v sebí výnu imúščich. I vsenóščnoje slavoslóvije nám dáruj, vo jéže píti i blahoslovíti i sláviti prečestnóje i velikoľípoje imja tvojé, Otcá, i Sýna, i vsjatáho Dúcha, nýňi i prísno, i vo víki vikóv, amíň.

Preslávnaja prisnoďívo Bohoródice, prijmí molítvy náša, i donesí já Sýnu tvojemú i Bóhu nášemu, da spasét tebé rádi dúši náša.

Upovánije mojé Otéc, pribížišče mojé Sýn, i pokrovíteľ nám jésť Dúch svjatýj, Trójce svjatája, sláva tebí.

Tropár, hlás 6: Pomíluj nás Hóspodi, pomíluj nas: vsjákaho bo otvíta nedoumíjušče, sijú tí molítvu jáko Vladýci hríšniji prinósim: pomíluj nas.

Slava: Hóspodi pomíluj nás, na ťá bo upováchom, ne prohňívajsja na ný zílo, nižé pomjaní bezzakónij nášich, no prízri i nýňi jáko milosérd; i izbávi ný ot vráh nášich; ty bo jesí Bóh náš, i my ľúdije tvojí, vsí ďilá rukú tvojéju, i ímja tvojé prizyvájem.

I nyňi: Milosérdija dvéri otvérzi nám Blahoslovénnaja Bohoródice, naďíjuščiji sja na ťá da ne pohíbnem, no da izbávimsja tobóju ot bíd: ty bo jesí spasénije róda christijánskaho.

Jeréj: Pomíluj nás Bóže po velícij mílosti tvojéj, molimtisja, uslýši i pomíluj.

Ľ.: Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Ješčé mólimsja o jéže sochranítisja hrádu semú i vsjákomu hrádu, vesí i straňí ot hláda, hubíteľstva, trúsa, potópa, hráda, óhňa, mečá, našéstvuja innopleménnik, i Méžduosóbnyja bráni: i o jéže mílostivu býti, blahouvítlivu i blahopreminíteľnu, bláhomu i čelovikoľubívomu Bóhu nášemu, i otvratíti vés hňív svój na ný dvižáščijsja, i izbáviti nás ot naležáščaho právednaho svojehó preščénija i pomílovati nás.

Hóspodi pomíluj 3x

Jeréj: Uslýši ný Bóže Spasíteľu náš, upovánije vsím koncém zemlí i súščym na móri daléče: i mílostive mílostiv búdi nám o hrisích nášich, i pomíluj nás. Mílostiv bo čelovikoľúbec Bóh jesí, tebí slávu vozsylájem, Otcú i Sýnu, i svjatómu Dúchu, nýňi i prísno i vo víki vikóv amíň.

Jeréj: Sláva tebí, Christé Bóže, upovánije náše, sláva tebí.

Sláva i nýňi: Hóspodi pomíluj 3x blahosloví:

Jeréj: Christós ístinnyj Bóh náš, molítvami prečístyja svojeá Mátere, prepodóbnych i bohonósnych otéc nášich, i vcsích svjatých, pomílujet i spasét nás, jáko bláh i čelovikoľúbec.

Amíň